Frederick Charles George

Frederick Charles „Charlie" George przyszedł na świat w centralnej dzielnicy Londynu, Islington. Już jako mały chłopiec mocno ściskał kciuki za Arsenal, marząc o dołączeniu do ekipy z północnego Londynu. Marzenia wychowanka Islington Schoolboys spełniły się w maju 1966 r. Zawodowy kontrakt z The Gunners Charlie George podpisał dwa lata później, a zadebiutował w pierwszym zespole 9 sierpnia 1969 r. w przegranym 0:1 meczu otwarcia nowych rozgrywek angielskiej ligi z Evertonem.

Już w swoim pierwszym sezonie gry na Highbury George stał się podstawowym piłkarzem Arsenalu, występując w 39 spotkaniach, włączając w to konfrontacje w ramach Inter-Cities Fairs Cup. Strzelił gola w meczach z Dinamo Bacau i Ajaxem, dobrze zaprezentował się w obu finałowych starciach z Anderlechtem (4:3 w dwumeczu) i puchar trafił do rąk Kanonierów.

Początku następnego sezonu George nie mógł zaliczyć do udanych. Brutalne wejście bramkarza Evertonu Gordona Westa skończyło się dla „Charliego" połamaniem kostki i pięciomiesięczną rekonwalescencją. Nie załamując rąk George sumiennie przepracował okres rehabilitacji i zdążył zagrać w 17 ligowych spotkaniach sezonu 1970/71, a jego pięć bramek pomogło The Gunners sięgnąć po mistrzostwo Anglii. Najlepsze występy odnotował jednak w FA Cup, strzelając gole kolejno w spotkaniach czwartej, piątej i szóstej rundy tegoż pucharu. Zagrał również w meczu finałowym, ale to nie on został bohaterem spotkania z Liverpoolem. Pierwszego dubla w historii klubu zapewnił Arsenalowi George latched, który pięknym strzałem w szóstej minucie drugiej części dogrywki ustalił wynik meczu na 2:1.

George na Highbury spędził kolejne cztery sezony, występując ponownie w finale FA Cup w 1972 roku, tym razem niestety przegranym przez Arsenal z Leeds United. Późny okres występów „Charliego" w barwach Kanonierów naznaczony był kontuzjami i kłótniami piłkarza z zarządem klubu. W sezonie 1971/72 został aż dwukrotnie ukarany dyscyplinarnie. Powodem pierwszej kary było uderzenie „z Zidane'a" Kevina Keagana, na drugą zasłużył sobie pokazując palcami znak wiktorii „V" do kibiców Derby County, po strzeleniu gola na Baseball Stadium (póżniej piłkarze Derby przenieśli się na Pride Park).

Mimo iż w rozgrywkach ligi angielskiej na przełomie 1972 i 1973 roku George'owi udało się wpisać na listę strzelców aż jedenaście razy, jego forma wyraźnie malała, podobnie zresztą do formy całego zespołu. Kolejny sezon „Charlie" spędził na równi pochyłej, strzelając zaledwie 5 goli w 28 meczach. Wobec słabej dyspozycji George'a trener Bertie Mee zdecydował się zdegradować go do zespołu rezerw. Podczas Świąt Bożego Narodzenia 1974 r. „Charlie" trafił na listę transferową, a pół roku później był już piłkarzem Derby County. Arsenal zarobił na tej transakcji 100 tys. funtów. Przez siedem lat gry na Highbury Charles George zdobył dla Arsenalu 49 goli występując w 179 oficjalnych meczach.

Przez następne trzy i pół roku bronił barw Derby County, popisując się hat-trickiem w spotkaniu z Realem Madryt w Pucharze Europy, a także odnotował jedyny występ w reprezentacji Anglii w meczu przeciwko Irlandii Północnej 8 września 1976 r. Po rozegraniu 117 meczów w składzie Derby County i strzeleniu 36 goli George zdecydował się przenieść do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował piłkarską karierę zespole Minnesota Knicks. Przygoda za oceanem trwała jednak krótko i „Charlie" wrócił na Wyspy w 1978 r. podpisując w grudniu kontrakt z Southampton. W 1980 roku zdecydował się na krótkie wypożyczenie do Nottingham Forest, dzięki czemu mógł posmakować występów w Superpucharze UEFA przeciwko Barcelonie, strzelając jedyną bramkę dla „Tricky Trees" (Barcelona wygrała w dwumeczu 2:1).

W latach 1980-1983 George występował w Bulova, klubie z Hong-Kongu, AFC Bournemouth i po raz drugi w Derby County. Karierę zakończył w szkockim Dundee United nie zagrawszy jednak ani jednego spotkania w barwach klubu z Tannadice. Mimo tego zostawił tam cząstkę siebie… tracąc palec w wyniku wypadku przy kosiarce do trawy.

Po zawieszeniu butów na kołku Charles George przeprowadził się do New Milton w Hempshire. ajpierw zarabiał na życie jako właściciel pubu, później pracował w zakładzie mechanicznym. Obecnie jest jednym z gospodarzy „Legend" – wycieczki w głąb historii Arsenalu odbywającej się na jednym z pięter Emiratem Stadium.