Arsenalowe traumy

Arsenalowe traumy 03.02.2011, 21:50, Krzysztof Kuczewski 269 komentarzy

[Kilka słów od redaktora prowadzącego: Nim przejdziecie do lektury tekstu Krzysztofa i pogrążycie się w nostalgiczno-wspominająco-opłakujący nastrój muszę wtrącić kilka słów odnośnie spraw organizacyjnych. Oprócz tego, że doszła nam świeża siła, nazwijmy to brzydko, robocza w publicystyce, to teraz czas na zmianę standardów. Nasze artykuły, felietony, komentarze nie będą już wstawiane na chybił/trafił, czas to trochę uczesać i poukładać. Odtąd będziemy się starali raczyć Was publicystyką w wybrane dni, dni "publicystyczne" będą to poniedziałki i czwartki (mam nadzieję, że taki układ zadowoli obie strony Was, bo wiecie czego i kiedy się spodziewać i nas, bo obudzi to regularność). Zaczynamy od dziś tekstem, który zaraz przeczytacie, natomiast już w poniedziałek tekst Szymona Ortyla z moim małym udziałem o zawodnikach, którzy zanim zdążyli na dobre rozbłysnąć, zgaśli i odeszli w cieniu nadmiernych oczekiwań i nadziei. Za tydzień zaś coś stricte ode mnie i tu małe pytanie do stałych bywalców, co pamiętają jeszcze teksty utrzymane w klimacie Corleone, wprost czy to czas, aby Rodzina Corleone znów gościła w okazjonalnych, stylizowanych tekstach na łamach Kanonierów? Nie zanudzam już, bo tekst poniżej aż się prosi o przeczytanie! - Don_Corleone].

Gdy skończyłem czytać bardzo ciekawy felieton Radosława Przybysza, pt. „Bolesne wspomnienia, który jakiś czas temu pojawił się na naszej stronie, uśmiechnąłem się pod wąsem, którego nie noszę. Nie dlatego żeby treść była wesoła, absolutnie, po prostu sam od pewnego czasu dłubałem w tekście na ten sam właściwie temat, zbliżając się powoli do szczęśliwego końca. Mimo być może nadmiernego wałkowania tego samego, zdecydowaliśmy się go opublikować i zapraszając do lektury mam nadzieję, że wybaczycie powtórkę z niezbyt wesołej rozrywki. Może to rzeczywiście ta pora roku o której pisał Radek?

Piłka nożna to ponoć gra dla kibiców. Ma dawać radochę, być odskocznią od codziennych znojów. Siadając przed telewizorem czy na stadionie, oczekujemy rozrywki, doznań zdecydowanie wesołych. A jednak gdy porozmawiać z wieloletnimi kibicami futbolu, nierzadko okazuje się, że ta radość jest często incydentalna, chwilowa. Okazuje się, że z biegiem lat narastają w biednym człowieku sterty złych wspomnień, niepozwalających o sobie zapomnieć futbolowych koszmarów. Pod przykrywką kibicowskiego optymizmu i radości czają się odczucia zgoła odmienne, paskudne reminiscencje związane z ukochanym klubem, które mimo usilnych starań za nic nie chcą z mózgownicy wyparować. Ostatnio w jednym z felietonów na Kanonierach ktoś napisał, iż „Arsenal to klub dla masochistów”. Na stronie Tottenhamu jakiś czas temu umęczony kibic wyżalał się, że po każdym zwycięstwie widzi nieuchronnie nadciągającą porażkę, zamiast się radować, czeka na nieuniknione, bolesne gruchnięcie o podłogę, bo „to po prostu taki zespół”. Jerzy Pilch, jak sam mówi nieuleczalnie chory na Cracovię, w niejednym felietonie łkał i cierpiał, nie widząc wyjścia z dna studni kibicowskiej beznadziei, a jakiś czas temu nawet, oficjalnie i bezterminowo, zawiesił swoje dla klubu uwielbienie.

A my, dumni i wytrwali kibice Arsenalu Londyn? Pewnie każdy z nas, chcąc nie chcąc, nosi w sobie swoje własne urazy, paskudne wspomnienia, porażki o których nie da się zapomnieć. Ja również, więc egoistycznie proponuję dzisiaj wspólne rozdrapywanie starych ran, grupową terapię dla zbolałego kibica. Jeśli ktoś ma ochotę na optymistyczny tekst, to zapraszam kiedy indziej, takie na pewno też się trafią. Teraz jednak, pokrótce i całkiem subiektywnie, skoczymy w odmęty najczarniejszych wspomnień fana Arsenalu. Po prostu wygrzebiemy najgorsze Arsenalowe traumy.

Trauma pierwsza wesoła. Finał pucharu Zdobywców Pucharów z 1995 roku. Od tego momentu zaczęła się moja fascynacja Arsenalem, dlatego mimo fatalnego wyniku wspominam ten mecz nie najgorzej. No i tak naprawdę sam jestem sobie winny. Skoro kibicowanie zaczyna się od spotkania przegranego w ostatniej minucie dogrywki, po strzale prawie z połowy boiska za kołnierz bramkarza, to chyba nie można się spodziewać związku usłanego płatkami róż. To chyba oczywiste, że ten zespół jeszcze nie raz wywinie bolesnego psikusa, na notorycznych zwycięzców o niezłomnym charakterze to oni raczej nie wyglądali. Ale cóż, wtedy o tym nie myślałem. Imponował mi swoimi problemami alkoholowymi Paul Merson, a jak usłyszałem że Tony Adams też za kołnierz nie zwykł wylewać, Arsenal Londyn z miejsca wydał mi się klubem dla prawdziwych twardzieli. I nawet wąs Seamana nie mógł tego zmienić.

Trauma druga frustrująca. Finał pucharu UEFA 2000. Kolejny europejski szczyt który był w zasięgu ręki, a pozostał niezdobyty. Z powodu całkowitej ignorancji i małego zainteresowania drużyną przeciwnika, przed meczem spodziewałem się łatwego zwycięstwa. Zupełnie niesłusznie - Galatasaray było wtedy świetną drużyną z piłkarzami takimi jak chociażby Gheorghe Hagi, Hakan Sukur czy fantastyczny Claudio Taffarel. Niby tak, ale my mieliśmy Bergkampa, Henryego, Vieirę i Overmarsa, więc w moim odczuciu chłopaki z Galaty powinni dziękować za okazję do gry takimi tuzami i już przed meczem cieszyć się z drugiego miejsca. Tym bardziej mecz był dla mnie niczym siarczysty policzek. Okazało się, że Turcy nie tylko grają, ale jeszcze bezczelnie robią to co najmniej równie dobrze co moi ulubieńcy. Obie strony miały swoje okazje, dla bezstronnego kibica musiał to być świetny mecz i po 120 minutach rozstrzygnięcia szukaliśmy w karnych. I od tamtej pory nazwisko Suker kojarzy mi się tylko i wyłącznie z piłką odbijającą się od wewnętrznej strony słupka i wychodzącą w pole...

Ale i tak najbardziej zdenerwował mnie Martin Keown, który po meczu powiedział coś w stylu - tak, tak, przegraliśmy, lepiej byłoby wygrać, ale to taki mały, biedny puchar, powinniśmy być w finale Ligi Mistrzów, tam nasze miejsce, itd., itp. - a wszystko z miną wyrażającą brak większego zainteresowania. Myślałem, że rozniosę telewizor i ze złości nie skończyłem parówek, które jadłem na kolację. To ja po to się stresuję, cierpię, moje kibicowskie serce krwawi, żeby dowiedzieć się, że im niezbyt zależało?! Jaki zresztą finał Champions League, skoro niedojdom nie udało się nawet wyjść z grupy?!?!

Trauma trzecia niezapomniana. 25 lutego 2001r., Old Trafford. W moim rankingu bolesnych porażek chyba pierwsze miejsce. Wynik 6-1 mówi sam za siebie. Zostaliśmy zdmuchnięci z powierzchni ziemi przez Dwighta Yorka i spółkę, a jechaliśmy do Manchesteru jak zwykle z ambicjami. Piękny gol Henryego na 1-1 tylko niepotrzebnie rozbudził nadzieję, późniejszy dramat był przez to jeszcze bardziej dotkliwy. Do tej pory próbuje sobie tę klęskę tłumaczyć rezerwowym składem obrony Kanonierów i do dzisiaj pamiętam, że na środku defensywy grali Gilles Grimandi i niejaki Igor Stepanovs. Rezerwowi stoperzy podobnie, jak dziś Squillaci, nie byli wtedy najmocniejszym punktem drużyny...

Trauma czwarta irracjonalna. Sezon 2001/2002 był dla mnie wyjątkowy. Po trzech latach oglądania pleców Manchesteru United, nie wyobrażałem sobie kolejnego „zaszczytnego” drugiego miejsca. Wóz albo przewóz – wygramy ligę, albo nastąpi koniec świata. Dlatego każdy mecz przeżywałem podwójnie, a porażki i straty punktów bolały wyjątkowo mocno. Tak więc gdy Arsenal drugiego lutego 2002 zremisował u siebie z Southampton, uznałem, że Armagedon zbliża się nieuchronnie. Tylko jeden punkt, z bądź co bądź słabiutkim przeciwnikiem, w środku krwawej walki o prymat w lidze stał się dla mnie, niespodziewanie, synonimem nieudolności i straconej szansy. Tamten sezon zakończył się cudownie, rzeczony mecz zaginął w archiwach statystyków, ja jednak do tej pory gdy nie potrafimy wygrać z teoretycznie słabszym przeciwnikiem, jako żywo widzę go przed oczami.

Trauma piąta spodziewana. Porażka z Barceloną w finale Champions League w 2006 roku, została pięknie opisana we wspomnianym na początku felietonie Radka. Ja muszę tylko przyznać, narażając się na lincz najzagorzalszych fanów, że tak naprawdę chyba nie za bardzo wierzyłem w zwycięstwo. Nie to, że go nie chciałem. Nie to, że nie wyłem ze szczęścia przy golu Campbella, po prostu podświadomie oczekiwałem barcelońskich ciosów i gdy one przyszły, dusząc łzy wściekłości, powtarzałem sobie, że „tak przecież musiało być”. Musieliśmy ponieść trzecią porażkę w europejskim finale, musieliśmy skompletować ten gorzki pucharowy tryptyk. Skoro polegliśmy w Śp. PZP, przegraliśmy Uefę, to jakżeż mogliśmy unieść najcenniejszy Puchar Europy? To byłoby nieprawdopodobny happy end, ale to nie Hollywood, to Arsenal...

Kolejne trzy sezony obfitowały niestety w mecze, które na pierwszy rzut oka pasowałyby do mojej prywatnej listy cierpień. MU w Lidze Mistrzów dwa lata temu, zeszłoroczne 3-0 z Chelsea w Premiership to zacni kandydaci. Jednak żadne z tych spotkań nie wryło mi się w pamięć na tyle, aby na to zestawienie ostatecznie wskoczyć. Myślę, że powody są przede wszystkim dwa. Po pierwsze ze względu na wiele bolesnych kopniaków, które mój ukochany Klub raczył mi wymierzyć, mając na uwadze własną higienę psychiczną, przybrałem w ostatnich sezonach niejako formę przetrwalnikową. W oczekiwaniu na jakikolwiek sukces staram się w miarę możliwości ignorować bolesne porażki, a najlepiej udawać że ich nie w ogóle nie było. Ta schizofreniczna metoda działa średnio, ale chyba trochę pomaga. Po drugie, nie ma co ukrywać, że nasz Klub mierzył w ostatnich sezonach nieco niżej niż w pierwszej połowie pierwszej dekady XXI-ego wieku. Mniejsze oczekiwania – mniejsze rozczarowania i niestety powolne przyzwyczajanie się do coraz częstszych przegranych.

Nie mam jednak żadnych wątpliwości, że Arsenalowa Droga Krzyżowa trwać będzie dalej. Ograniczając się tylko do tego sezonu – porażka 2-3 z Tottenhamem, czy egzekucja na Old Trafford, mogą z czasem wymościć sobie wygodne miejsce w umęczonej duszy kibica i niczym wspomniane przeze mnie wyżej koszmary, drążyć, męczyć, podgryzać i budzić w środku najczarniejszej nocy.

Galatasaray StambułManchester United autor: Krzysztof Kuczewski źrodło:
Aby dodawać komentarze, musisz być zalogowany. Załóż konto lub zaloguj się w serwisie.
poprzednia123456następna
szopen21 komentarzy: 306.02.2011, 11:24

w pełni się zgadzam z dicpauca, już dawno Arsenal mnie tak nie zdenerwował (już pomijając sędziowanie Dowda), przeszli chyba samych siebie we wczorajszym meczu

dicpauca komentarzy: 296605.02.2011, 22:36

do tej listy mysle ze mozna dopisac dzisiejszy remis.. niby tylko jeden z wielu meczow w lidze, ale malo komu 'udaje sie' 'przegrac' (tak, to dobre slowo) wygrany mecz..

Chelsea4ever komentarzy: 10805.02.2011, 21:07

a gdzie trauma szósta - Didier Drogba ?

rol18 komentarzy: 192905.02.2011, 09:44

najgorsza była ta porażka w finale z barceloną gdy byliśmy tak blisko

Arkadius92 komentarzy: 169805.02.2011, 01:37

@Griz
Spoko. Wszystko jest dla ludzi. Pogadamy innym razem. Dobranoc :)

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 01:29

Arkadius------> cóż, ze stereotypami mamy do czynienia na co dzień, ale to już inny temat. Dragi? To swoją drogą.

Zmęczony jestem po całym tygodniu i jakoś nie mam ochoty dotykać o tej porze żadnego z nich;)
btw. idę uciąć komara. dobranoc;)

Arkadius92 komentarzy: 169805.02.2011, 01:07

@Griz
Nie interesuje się metalem tj Ty. Podałem jak to mniej więcej widzę. Zapewne jest to też jakiś stereotyp. Nie zagłębiałem się nigdy w słowa tej muzyki, dlatego spytałem.

Słucham różnej muzyki. Dla mnie ludzie którzy bawią się przy techno, house czy elektro w jakichś białych rękawiczkach i jak to się mówi odkurzaczach to też poniekąd przejaw idiotyzmu i ich płytkości. Kto wyżej skoczy i jazda. Nie, nie... Nie każdy kto słucha takiej muzyki jest taki. To też jakiś stereotyp, że jak ktoś słucha techno to jest debilem i nie zna się na muzyce. Bo techno jest do bani.

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 01:01

aRamsey------> oj słuchało się tego kiedyś, słuchało;) obczaj utwór "Sekta" jeśli nie znasz;)

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:58

Arkadius------> Nie mówie o imprezach, bo to popularny sposob na weekend. Znam wielu ludzi, ktorzy dobrze bawią się na imprezach, tanczac przy techno, ale w domu sluchaja ambitniejszej muzyki.

"To jaki przekaz płynie z metalu? Teksty też są bardzo ambitne, o ile da się coś zrozumieć z tego krzyku." - no z całym szacunkiem, ale tym zdaniem się kolego ośmieszyłeś. Pokazales, że w ogole nie masz pojecia o czym mowisz.

Metal jest muzyką bardzo roznorodna. To nie musi być krzyk. A przekaz? Tematyka albumow jest rowniez bardzo szeroka. Nie sposob jej wymienic. Oprocz tradycyjnego szydzenia z Boga, czesto pojawiaja sie: wojny, cierpienie, zycie ludzkie, sens zycia i wiele innnych.

Reasumując: youtube.com/watch?v=c_0WifbTZTA

Ten utwor mowi sam za siebie. Nie ma darcia sie, jest piekny, poetycki tekst, nad ktorym trzeba troche poglowkowac, aby go poprawnie zinterpretowac.

aRamsey komentarzy: 948605.02.2011, 00:50

@Griz,
Jah jest prezydentem! :D Genialna nuta ;)

A co do rapu, niektóre kawałki są okej, a niektórych po prostu nie da się słuchać

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:48

aRamsey------> na początku gimnazjum, gdy jeszcze nie miałem sprecyzowanego gustu muzycznego, słuchałem trochę reggae. Za Marleyem jakoś nie przepadałem, wolałem Polaków- Vavamuffin i NDK.

Arkadius92 komentarzy: 169805.02.2011, 00:47

@Griz
Dla Ciebie techno= idiotyzm...

Przekaz- w trakcie imprezy nie myśli się o słowach o ile takowe są. Po prostu się dobrze bawi przy takich dźwiękach.
Słowa- w każdym gatunku muzyki masz tekst?

To jaki przekaz płynie z metalu? Teksty też są bardzo ambitne, o ile da się coś zrozumieć z tego krzyku.

aRamsey komentarzy: 948605.02.2011, 00:38

@Griz,
Jeszcze by pasowało 'nawracać' :D

Jak można reagge nie lubić? Bob Marley to przecie klasa sama w sobie.

Co do techno.... jak w ogóle można tego słuchać? Mam w klasie fana tych brzmień, ale on jakiegoś ambitniejszego (o ile takie jest :P) słucha, no i stara się samemu 'komponować' ;)

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:36

aRamsey------> "nauczać"- jak to zabrzmiało:D

Arkadius------> nie mówię Ci, że masz słuchać metalu, ani nie zabraniam techno. Nie możesz powiedzieć, bo żadna muzyka nie jest idiotyczna (z wyjątkiem techno). Na czym polega idiotyzm techno:
- brak jakiegokolwiek przekazu,
- jeśli jest tekst, to banalny,
- powstawanie? byle jaki "hit" popowy zremiksować.

Nie lubię rapu, reggae itd, ale wiem, że rożne mają ludzie gusta. Jeśli gustujesz w techno, to na prawdę Ci współczuję:|

arsenallord komentarzy: 29570 newsów: 11705.02.2011, 00:27

Siema! Widzę, że temat dotyczący muzyki o.O. Co powiecie o dżemie słucha ktoś??

Arkadius92 komentarzy: 169805.02.2011, 00:27

@Griz
Zresztą to samo mogę powiedzieć o metalu, że to idiotyczna muzyka. Nie każdemu musi się podobać ;p

aRamsey komentarzy: 948605.02.2011, 00:19

@Griz,
Ha! Wiedziałem, że się zjawisz i zaczniesz nauczać o metalu :D I tak nic nie jest lepsze od Indie Rock!

Arkadius92 komentarzy: 169805.02.2011, 00:19

Każdy ma inny gust, a po za tym tylko spytałem, co nie znaczy, że tego słucham.

Oldgunner3 komentarzy: 961805.02.2011, 00:19

Wszystkie te w/w wymienione przez autora [b.dobrego zresztą felietonu] porażki przeżyłem.Pamiętem czasy gdy w połowie lat 90 plasowaliśmy się w środku tabeli,a porażki z zespołami typu Leicester City czy QPR były normą;był to tez czas,że sam nie wierzyłem,że ktoś może wyprzedzić manu taką wydawali sie mieć przewagę nad resztą.Strasznie sie cieszyłem [będąc już od kilku lat kibicem Arsenalu] gdy w 1995 mułom utarli nosa gracze Blackburn zdobywając mistrzostwo,a potem era Wengera dużo bolesnych porażek[zwłaszcza W pucharze Europy],ale i sporo sukcesów - zawsze walka o mistrzostwo.Mnie najbardziej zabolała porażka w drodze po 14 tytuł gdy Eduardo[będacy wtedy w znakomitej formie] doznał złamania nogi,a mecz zakończył się remisem;Gallas pokłócił się z kilkoma kolegami z drużyny,a nasze szanse na mistrzostwo bezpowrotnie uleciały w niebyt i tak nas te 13 tytułów do dziś prześladuje...

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:16

LOL, oczywiście, że nie, bo techno to idiotyczna "muzyka"... :|

youtube.com/watch?v=-GAiJPp2epo

Arkadius92 komentarzy: 169805.02.2011, 00:14

Pewnie nikt z was nie słucha setów z Energy 2000 ;d;d

crisadus komentarzy: 850705.02.2011, 00:11

A może Green Day? Ktoś tego słucha?

Szogun komentarzy: 28259 newsów: 305.02.2011, 00:08

Boshe broń od niżej wymienionych zespołów. Już wolę Pavarottiego

Szogun komentarzy: 28259 newsów: 305.02.2011, 00:07

Ale to Mazowsze się zmieniło.Znam znam jeszcze za czasów jak Theathre of Tragedy katowałem to później mi wpadło w ucho.

GunnerForLife komentarzy: 335505.02.2011, 00:06

a slucha ktos 3DD , nickelblack ,linkin park , Muse ?

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:06

GunnerForLive------> żeby się nie rozpisywać czego słucham, to tu masz odpowiedź:

lastfm.pl/user/HellraiserAFC

GunnerForLife komentarzy: 335505.02.2011, 00:04

Gunner48 , no narazie ;p

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:04

Szogun------> nie Mazowsze:P np. to:

youtube.com/watch?v=NT_hy4KohfE&feature=fvsr

Gunner48 komentarzy: 792905.02.2011, 00:03

@Griz
tych kobiet nie da się słuchać;PP
Heavy metal..nono.
Jak już mówiłem spadam do wyra. Dobranoc

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:03

Szogun------> dokładnie.

SOAD to dobry zespół na początek przygody z ciężkim brzmieniem. Podobnie jak Slipknot, Nightwish, Korn i inne komercyjne śmieci.

Szogun komentarzy: 28259 newsów: 305.02.2011, 00:02

Śpiewające kobiety.Masz na myśli Mazowsze??

GunnerForLife komentarzy: 335505.02.2011, 00:01


GrizAFCfun , hmm a sluchasz moze Erica Claptona ? led zeppelin albo deep purple ?

Szogun komentarzy: 28259 newsów: 305.02.2011, 00:01

SOAD zabawny na krótką metę nawet na koncercie widziałem.Fajny nie powiem ale nie żeby dłużej zakotwiczyć.

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27305.02.2011, 00:00

Gunner48------> pogardzę:P nie przepadam za power/speed/epic metalem. Preferuje podgatunki z niższym wokalem (heavy/thrash metal) oraz z całkiem niskim głosem- growlem (death/black metal). W ostateczności mogę posłuchać wysoko śpiewających kobiet:

http://www.youtube.com/watch?v=NT_hy4KohfE&feature=fvsr

Gunner48 komentarzy: 792904.02.2011, 23:59

Na razie panowie, jutro ciąg dalszy ;)

GunnerForLife komentarzy: 335504.02.2011, 23:59

@Hiroe , taaaak ! ;)

Hiroe komentarzy: 782 newsów: 7304.02.2011, 23:57

słucha ktoś SOADu ?

Gunner48 komentarzy: 792904.02.2011, 23:57

@aRamsey
własnie, miałem się zgłosić do Ice na priva..pisałem mu, a on nic..
zapadł się pod ziemię.

aRamsey komentarzy: 948604.02.2011, 23:56

@Gunner,
Nie, nie ma :p Po prostu trzeba mieć znajomości :p

Gunner48 komentarzy: 792904.02.2011, 23:55

Ludzie ja zaczynam dopiero z tym przygodę;P
Jestem zielony w tym.

@Cudi
jak zmieniłeś nick? Jest w ustawieniach taka opcja? Nawet nie oglądałem.

Szogun komentarzy: 28259 newsów: 304.02.2011, 23:53

Journyman, Brighter then a thousend suns, Nomad za tą muzykę pod koniec, Blood Brothers, Sign of the Cross i Holowed by the Name oraz wiele wiele innych

GunnerForLife komentarzy: 335504.02.2011, 23:53

@Gunner48 , widziales video z koncertu jak kazali zaspiewac iron-on z playbacku a oni w czasie piosenki zaczeli sie wymieniac instrumentami ? ;)

Cudi komentarzy: 12754 newsów: 9804.02.2011, 23:52

GunnerForLive -> ta, to ten sam B.o.B

Gunner48 komentarzy: 792904.02.2011, 23:52

youtube.com/watch?v=0jgrCKhxE1s&feature=fvst

genialne...@Griz
tym pogardzisz?:D

@GfL
nie jestem w stanie ich wymienić, pamietam teledysk gosciu w sklepie coś majstrowal.

GunnerForLife komentarzy: 335504.02.2011, 23:51

z iron-ow uwielbiam ,
The trooper
Fear of the dark
Flight of icarus
2 minutes to midnight
run to the hills

Cudi komentarzy: 12754 newsów: 9804.02.2011, 23:50

IceMan -> spoko.

Gunner48 -> nie dziwię się. Wszyscy zaliczyli głośne debiuty w 2010 roku ;]

GunnerForLife komentarzy: 335504.02.2011, 23:49

@Cudi , mwoisz o BoB-ie ktory ma pisonke ghost in machine ? czy mi sie pomylilo ?

Szogun komentarzy: 28259 newsów: 304.02.2011, 23:48

Nie grzeszcie Ironi to klasyk absolutny te genialne riffy i świetna perkusja oraz wokal Dickinsona dają radę.Nie słuchałem jeszcze z 2 lata temu ale wpadł mi w ucho jeden kawałek potem następny i co róż można odkrywać ich na nowo.Świetna kapela.

Gunner48 komentarzy: 792904.02.2011, 23:47

@dawniej chyba Patryk ;D
Szczerze mówiąc nie znam nic z tego co podałeś...możliwe, że kiedyś o ucho obił mi się BoB

Griz komentarzy: 3596 newsów: 27304.02.2011, 23:47

Hah, Iron Maiden rządzi \m/

"Six, six, six- the number of the Beast" fuck yeah;]

poprzednia123456następna
Następny mecz
Ostatni mecz
Manchester City - Arsenal 31.03.2024 - godzina 17:30
? : ?
Arsenal - Brentford 9.03.2024 - godzina 18:30
2 : 1
Tabela ligowa
Tabela strzelcówStrzelcy
DrużynaMWRPPkt
1. Arsenal28204464
2. Liverpool28197264
3. Manchester City28196363
4. Aston Villa29175756
5. Tottenham28165753
6. Manchester United281521147
7. West Ham29128944
8. Brighton28119842
9. Wolves281251141
10. Newcastle281241240
11. Chelsea271161039
12. Fulham291151338
13. Bournemouth28981135
14. Crystal Palace28781329
15. Brentford29751726
16. Everton28871325
17. Luton29571722
18. Nottingham Forest29671621
19. Burnley29452017
20. Sheffield Utd28352014
ZawodnikBramkiAsysty
E. Haaland185
O. Watkins1610
Mohamed Salah159
D. Solanke153
Son Heung-Min148
J. Bowen143
B. Saka137
A. Isak120
C. Palmer118
P. Foden117
SondaMusisz być zalogowany, aby posiadać dostęp do ankiety.
0
Gracz lutego wybór redaktorów
6
Gracz lutego wybór użytkowników Aaron Ramsdale
Aaron Ramsdale
Publicystyka
Wywiady
Piłka nożna
Probukmacher.pl
UdanaRandka.com 1 2 3 4 5 6