Menedżerowie Arsenalu

Arsene Wenger, urodzony 22.10.1949r. w Strazburgu, to francuski trener Arsenalu Londyn. Pod jego okiem Arsenal rozegrał ponad 600 meczów w lidze i pucharach. Jest on najbardziej utytułowanym trenerem w historii klubu. Wenger jest jedynym trenerem nie-anglikiem który wygrał w jednym sezonie zarówno Premiership, jak i rozgrywki Pucharu Angli, a dokonał tego w latach 1998 i 2002. W roku 2004 został pierwszym trenerem, który ze swoim klubem nie przegrał w trakcie sezonu ani jednego meczu ligowego.

Wenger studiował inżynierię na Uniwersytecie w Strazburgu (Strasbourg University), został magistrem ekonomii. Płynnie mówi po Francusku, Alzacku, Niemiecku i Angielsku, a w stopniu podstawowym zna włoski, hiszpański i japoński.

Kariera piłkarska
Piłkarska kariera Wengera rozpoczęła się podczas studiów na Uniwersytecie Roberta Shumana. Zaczynał jako obrońca lub libero w różnych amatorskich klubach.

Profesjonalną grę rozpoczął w 1978 roku w drużynie RC Strasbourg w meczu przeciwko Monaco. W sezonie 1978-79 wygrał z RC Strasbourg "Ligue 1". W 1981 roku zakończył swoją karierę piłkarską lecz nie rozstał się z piłką.

Kariera trenerska
Pierwszym klubem w którym Arsene Wenger został pierwszym trenerem było francuskie Nancy. Pracował tam 3 lata a póżniej, w 1987 roku został trenerem AS Monaco. Z klubem tym wygrał w 1988 roku "Ligue 1" i Puchar Francji w 1991 roku. W 1992r. doszedł z Monaco do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, lecz uległ w nim 2 - 0 Werderowi Brema. W czasie, gdy trenerem Monaco był Arsene Wenger, grali w nim tacy zawodnicy jak Glenn Hoddle, George Weah, czy Jürgen Klinsmann.

W 1994 roku Arsene Wenger przeniósł się do Japonii. Było to wielkie zaskoczenie dla całego piłkarskiego świata. Przez rok trenował zespół Japanese J. League - Nagoya Grampus Eight, z którym wygrał Emperor's Cup. Doprowadził też klub do czołowych miejsc w lidze japońskiej, co nigdy wcześniej się tej drużynie nie zdarzyło. 28 września 1996 roku, Arsene Wenger został przedstawiony jako nowy trener Arsenalu Londyn. Zastąpił na tym stanowisku zwolnionego za słabe wyniki Bruce`a Riocha. Jako trener Arsenalu, Arsene Wenger zadebiutował w meczu z Blackburn Rovers, który "Kanonierzy" wygrali 2 - 0. W tym sezonie Arsenal zakończył rozgrywki Premiership na 3 miejscu i nie awansował do Ligi Mistrzów z powodu gorszej różnicy bramek. W następnym sezonie miała miejsce całkowita rewolucja. Arsenal zdobył Puchar Anglii oraz wygrał Premiership. Stało się to dzięki wprowadzeniu nowego stylu gry, ostrzejszym treningom, zmienionemu programowi odżywiania, oraz powrotowi do składu takich piłkarzy jak Tony Adams, Nigel Winterburn, Lee Dixon, czy Martin Keown. Przybyli też świetni nowi piłkarze tacy jak:
Emmanuel Petit, Marc Overmars i Nicolas Anelka.

W następnym sezonie Arsenal zakończył rozgrywki o mistrzostwo angielskiej Premiership na drugim miejscu. Londyńczyków wyprzedził Manchester United, ta sama drużyna wyeliminowała Kanonierów z rozgrywek F.A. Cup, strzelając gola w dogrywce. Potem Arsenal przegrał także w finale Pucharu UEFA z Galatasarayem Stambuł, The Gunners gorzej wykonywali rzuty karne. W 2001 roku Arsene Wenger znowu nie miał szczęścia, bowiem Arsenal przegrał w finale F.A. Cup z Liverpoolem 1 - 2. Wtedy też do składu dołączyli tacy zawodnicy jak Sol Campbell, Fredrik Ljungberg, Robert Pires i Thierry Henry.

Arsene Wenger nie kazał długo czekać kibicom na następne tytuły. W sezonie 2001-02 Arsenal znów zdobył dublet, wygrywając zarówno F.A Cup jak i Premiership. Także w tym sezonie Arsenal pobił klubowy rekord, nie dając się pokonać w 23 meczach na wyjeździe.

W sezonie 2003-04 Arsenal jako pierwszy klub w historii Premiership zakończył sezon bez ani jednej porażki, 49 razy wygrywając i remisując. Sam Arsene Wenger powiedział, że dla niego bardziej liczy się wygrana w Premiership niż pobicie rekordu. Podpisał też nowy kontrakt z klubem z Londynu, który będzie go obowiązywał do sezonu 2007-08. Ostatni tytuł Arsene Wenger wywalczył w 2005 roku - Wygrana w F.A. Cup - a Wenger został najbardziej utytułowanym trenerem w historii Arsenalu. Sezon 2005 - 2006 był dla Arsena Wengera i Arsenalu najsłabszy od kilku lat, lecz po raz pierwszy w historii kanonierom udało się awansować do finału Ligi Mistrzów. Finał ten wygrała niestety Barcelona, pokonując grający niemal od początku meczu w dziesiątkę Arsenal 2 - 1.

Umiejętności
Arsene Wenger jest znany z tego, że bardzo dobrze pracuje z młodymi talentami i potrafi je wyszukać w całej Europie oraz Afryce. Gdy był trenerem AS Monaco kupił Georgea Weaha który został potem wybrany Najlepszym Piłkarzem Roku według FIFA. Pracując w Arsenalu pokazał światu nieznanych wcześniej zawodników, i przekształcił ich w światowej klasy piłkarzy. Byli to Patrick Vieira, Nicolas Anelka, Francesc Fabregas, Kolo Toure, Robin van Persie, Emmanuel Eboue, Johan Djourou.

Defensywa stworzona właśnie z takich piłkarzy zdołała awansować do finału Ligi Mistrzów. Łączna wartość defensywy Kanonierów wynosiła wtedy 5 milionów funtów.

Mimo, że Arsene Wenger niejednokrotnie miał bardzo dużo pieniędzy na transfery, wolał kupować tanio młodych zawodników i samemu przekształcać ich w wielkich piłkarzy. Arsene Wenger wydaje na roczne transfery około 5 milionów funtów. Lecz bardzo wiele zyskuje na sprzedaży młodo kupionych i wytrenowanych zawodników. Przykładem jest Nicolas Anelka, za którego Arsene Wenger zapłacił L500,000 a sprzedał go później do Realu Madryt za Ł22.3m. Te pieniądze zostały zużyte na zakup 3 zawodników. Byli to Thierry Henry, Robert Pires i Sylvain Wiltord.

Zawodnicy ci bardzo pomogli drużynie zdobyć dublet w sezonie 2001-02 oraz wygrać Premiership bez porażki w sezonie 2003-04.

Gdy znajdzie nowy talent, często odmładza zespół, zastępując młodymi graczami graczy starszych, którzy zgubili formę. Dennis Berkamp, który przybył do Arsenalu na rok przed Wegnerem, osiągnął swoją życiową formę, grając pod kierownictwem Arsena Wengera.

Wenger oddał opaskę kapitańską Tony'emu Adams'owi, kiedy ten wyeliminował swoje problemy z alkoholem. Wenger uważa, iż najważniejsze było to, że Adams bardzo się starał i osiągnął wysoka formę, dzięki temu zrehabilitował się w jego oczach. Adams zdobył z klubem dwa dublety. Poza Adamsem, dzięki Wegnerowi, do wysokiej formy wróciło 3 defensorów: Nigel Winterburn, Lee Dixon i Martin Keown. Wenger uratował też karierę piłkarza, którego kiedyś trenował w AS Monaco. Thierry Henry po transferze z Monaco do Juventusu grał bardzo rzadko, a jeśli dostawał szansę gry to nie w ataku, lecz na lewej pomocy. Wenger sprowadził go do Arsenalu a ten szybko stał się najlepszym strzelcem oraz kapitanem zespołu.

Arsene Wenger bardzo dużą wagę przywiązuje do planu żywieniowego swoich zawodników. Zakazał zawodnikom picia alkoholu, jedzenia w fast-foodach oraz jakichkolwiek odstępstw od ich planów żywieniowych.

David Dein, były wicedyrektor Arsenalu, uważa, że Wenger jest najlepszym trenerem jaki kiedykolwiek siadał na ławce Arsenalu.

Kontrowersje
Między 1996 a 2003 drużyna trenowana przez Arsene'a Wengera otrzymała 52 czerwone kartki. W 2004 i 2005 roku Arsenal pod wodzą Arsene'a Wengera wygrał Premier League's Fair Play League. Jest to statystyka drużyn gdzie punkty karne są przyznawane za ilość fauli, kartki oraz kary indywidualne. Kto zgromadzi najmniej punktów ten wygrywa. W 2006 roku Arsenal był drugi, zaraz za Charlton Athletic.

W 1999 roku, Wenger zaproponował drużynie Sheffield United F.C. powtórzenie meczu czwartej rundy Pucharu Anglii, w którym to Kanu sfaulował przeciwnika, a gdy ten leżał nie wybił piłki na aut, lecz podał do Overmarsa, który strzelił zwycięską bramkę. W powtórzonym meczu Arsenal zwyciężył 2 - 1.

Wenger bardzo często rywalizował z Alexem Fergusonem, zarówno w Premiership, jak i w Pucharze Anglii między 1990 a 2006 rokiem. Poza tym, Wenger nie darzył specjalną sympatią Ruuda van Nistelrooy'a. Boss Kanonierów musiał zapłacić 15000 funtów za telefon, w którym oskarżał go o oszustwo w wywiadzie, którego udzielił po jednym z meczów. Gdy Boss zapłacił tę karę zadzwonił do Ruuda ponownie, i powiedział mu, iż jest oszustem i bardzo podkolorował jego wypowiedź. Obaj trenerzy pogodzili się w końcu i "zawarli pokój".

Między Październikiem a Listopadem Wenger zaangażował się w Słowną Wojnę z trenerem Chelsea, Jose Mourinho. Mourinho oskarżył Wengera o nieprofesjonalną obsesję na punkcie Chelsea. "On się nas boi" - powiedział Mourinho. "Cały czas powtarza tylko: Chelsea to Chelsea tamto itp." Wenger twierdził, że odpowiadał tylko na pytania dziennikarzy odnośnie Chelsea, i nie ma mowy o żadnej obsesji a Mourinho będzie po prostu lekceważył. Mourinho przeprosił Wengera za nazwanie go podglądaczem a ten przeprosiny przyjął.

Wenger był zawsze krytycznie nastawiony do innych trenerów z Premiership, którzy zarzucali mu, że jego drużyna gra tak dobrze z powodu dużej liczby obcokrajowców, szczególnie Francuzów, a nie polega on w ogóle na graczach Brytyjskich. W tych oskarżeniach przodował trener West Ham United - Alan Pardew. Wenger odpowiedział, że nieważne z jakich krajów pochodzą jego zawodnicy, ważne że dobrze grają. Z kolei Trevor Brooking - Dyrektor Sportowy Do Spraw Rozwoju bronił Wengera twierdząc dość specyficznie, że "Liga angielska nie jest dla Anglików".

Piątego listopada 2006 roku doszło do konfrontacji Wengera i Alana Pardew'a. W 89 minucie, gdy West Ham zdobył gola, Pardew popędził w stronę ławki trenerskiej Arsenalu i zaczął celebrować zdobycie bramki. Zdenerwowany Wenger uderzył go. Wenger odmówił podania ręki trenerowi West Hamu po zakończeniu meczu. Po meczu Wenger oskarżył Pardew'a o prowokację.

Ogólnie znana jest też historia finału Carling Cup w 2007 roku, po którym Wenger musiał zapłacić 2500 funtów, za nazwanie sędziego liniowego kłamcą. Został też ostro skrytykowany przez Federację Angielską i przestrzeżony przed robieniem takich rzeczy ponownie.