#2 Szybkość i skuteczność - Theo Walcott

08.06.2013, 00:00, Bartek Kwapisz 3690 komentarzy

38 meczów, 3420 minut, 552 strzałów, 72 bramki strzelone, 37 straconych, 49 otrzymanych kartek... Kampania 12/13 Premier League już za nami, nadszedł czas refleksji i podsumowań. W każdym sezonie drużyna ma swoich bohaterów - ludzi, bez których nie byłoby momentów radości, dobrych wyników, efektownych akcji. Redakcja Kanonierzy.com postanowiła przygotować subiektywny ranking pięciu najlepszych zawodników Arsenalu minionego sezonu. Na miejscu drugim znalazł się... Theo Walcott!

Był to najbardziej owocny sezon Walcotta pod względem zdobytych bramek i asyst, odkąd przybył na Emirates Stadium w 2006 roku. Bez wątpienia spory wpływ na ten fakt miało odejście Robina van Persiego przed sezonem, przez co ciężar strzelania goli w dużej mierze spadł na barki 24- letniego Anglika. Walcott zanotował 14 goli w samych rozgrywkach Premier League, 5 goli w pucharze ligi oraz po jednej bramce w FA Cup i Lidze Mistrzów. Anglik dorobił się w tym sezonie także 15 asyst biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki.

Mimo dość okazałych statystyk, nie był to łatwy sezon dla Theo Walcotta. Na początku kampanii pełnił on głównie rolę rezerwowego wpuszczanego na końcówki meczów. Sporo czasu dostawał za to w Capital One Cup - był on jednym z głównych bohaterów w szalonym meczu z Reading, który zakończył się wygraną the Gunners 7-5 po dogrywce. Na dobre do podstawowego składu przebił się dopiero na przełomie listopada i grudnia, gdy Wenger zauważył, że jest to ostatnia szansa, by przekonać Theo do podpisania z klubem nowej umowy. Anglik zaczął grać jak z nut, zdobywając wiele goli i asyst. Pełnię swoich możliwości Walcott pokazał chociażby w ostatnim meczu 2012 roku przeciwko Newcastle - Anglik zaliczył hattricka oraz dwukrotnie asystował przy bramkach kolegów, co znacznie przyczyniło się do zwycięstwa Arsenalu 7-3.

Styczeń 2013 przyniósł przełom w negocjacjach na linii Walcott - zarząd. Anglik dał się przekonać do podpisania nowego kontraktu, kończąc tym samym wielomiesięczną sagę i urywając wszelkie spekulacja na temat jego odejścia. Była to pierwsza od dłuższego czasu tego typu saga w Arsenalu, która skończyła się pozytywnie dla Kanonierów. W lutym Theo zaliczył swój 250. występ z armatką na piersi i mimo stosunkowo młodego wieku jest on blisko osiągnięcia czołowej pięćdziesiątki wśród graczy Arsenalu z największą liczbą występów w barwach tego klubu w historii. Po podpisaniu kontraktu Theo nieco spuścił z tonu, a następnie nabawił się kontuzji na zgrupowaniu reprezentacji. Po powrocie do zdrowia, Walcottowi zajęło kilka meczów poszukiwanie formy. Odzyskał ją w decydującej dla Arsenalu końcówce sezonu, strzelając kilka bramek, które znacznie wpłynęły na zajęcie przez Kanonierów upragnionego miejsca w top four.

Jak widać, Walcott miał w tym sezonie kilka wzlotów i upadków. Grał w kratkę, do czego przyzwyczaił kibiców już w poprzednich latach, jednak w tym sezonie było widać progres. Poprawił głównie wykończenie akcji, co znacznie wpłynęło na jego dorobek bramkowy z tego sezonu. Potrafi też dostrzec lepiej ustawionych partnerów, dzięki czemu zaliczył kilkanaście asyst, choć w niektórych sytuacjach wciąż podejmuje złe decyzje, próbując na siłę indywidualnego rozwiązania akcji. Anglika czeka jeszcze wiele pracy nad swoimi umiejętnościami, jednak niewątpliwie ma on potencjał, by stać się kluczowym zawodnikiem ofensywy Kanonierów na lata. To, czy swoją historię Theo zapisze na skrzydle, czy na środku ataku (Anglik wolałby raczej drugą opcję), zostawmy Wengerowi.

Theo Walcott na tle pozostałych Brytyjczyków z Arsenalu

Podsumowując - Walcott na drugie miejsce zasłużył sobie głównie statystykami. Często 'znika' na boisku, jednak potrafi przesądzić o wyniku meczu jednym dobrym zagraniem. Robił tak nieraz w tym sezonie, co miało ogromny wpływ na to, gdzie Arsenal zakończył rozgrywki - na miejscu dającym prawo gry w eliminacjach Ligi Mistrzów. Miejmy nadzieję, że Theo wciąż będzie się rozwijał i poprawi kilka aspektów gry, w których zdecydowanie kuleje.