Bramall: To szaleństwo, nie mogę w to uwierzyć

10.01.2017, 14:40, Patryk Bielski 424 komentarzy

Oficjalna witryna Kanonierów potwierdziła w dniu dzisiejszym sensacyjny transfer 20-letniego Cohena Bramalla, który przeniósł się na The Emirates z Hednesford Town, klubu grającego na co dzień w Northern League Premier Division. Lewy obrońca na chwilę obecną dołączy do zespołu U-23 kierowanego przez Steve'a Gattinga. My natomiast prezentujemy pierwszy wywiad z nowym nabytkiem Arsenalu.

Cohen, witamy w Arsenalu. Jakie to uczucie być Kanonierem?

Niesamowite, niewiarygodne. To spełnienie marzeń. Nadal nie mogę uwierzyć, że tutaj jestem. To zwariowane.

To był dla ciebie zwariowany tydzień, nie sądzisz?

Zwariowany, szalony tydzień.

Możesz o tym odpowiedzieć?

Pewnie. Dotychczas grałem w Hednesford Town, gdzie spędziłem około pięciu miesięcy. Menadżer zespołu Liam McDonald wziął mnie pod swoje skrzydła. Początkowo chciałem grać jako lewoskrzydłowy, ale trener doradził mi na oczach mojej mamy i taty, że widzi mnie na lewej obronie. Powiedziałem sobie: "Ok, spróbuję czegoś nowego." Grałem na tej pozycji, a Liam dał mi dużo pewności siebie i doradził, jak odpowiednio ustawiać się na lewej stronie defensywy. Dał mi wszystko to, czego potrzebowałem, by nabrać stanowczości i kluby zaczęły interesować się moimi usługami. Moja pewność siebie rosła z każdym dniem, a następnie podpisałem kontrakt z agencją o nazwie Full Contact z Lee Paynem i Danem Chapmanem na czele. To wielka agencja pomagająca piłkarzom z nieprofesjonalnych lig. Crystal Palace jako pierwsze zgłosiło zainteresowanie moją osobą i udałem się do nich na tygodniowe testy. Rozegrałem nawet mecz za zamkniętymi drzwiami przeciwko Brentford. Poszło całkiem nieźle. W następnym tygodniu trenowałem już z Sheffield Wednesday. Grałem tam w poniedziałek przeciwko Birmingham City. Następnego dnia zostałem zwolniony z Bentley Motors [fabryka samochodów, w której pracował Bramall - przyp. red.], a w środę w moich drzwiach zawitali włodarze Arsenalu. Byłem zszokowany i chwyciłem tę szansę obiema rękami. Od razu udaliśmy się do ich ośrodka i w czwartek oraz piątek trenowałem już z drużyną. Później klub zaproponował mi umowę.

Jaka była twoja pierwsza reakcja, kiedy dowiedziałeś się, że interesuje się tobą Arsenal?

Szczęka mi opadła, po czym spojrzałem na mojego agenta. To była naprawdę emocjonalna reakcja. Po prostu nie mogłem w to uwierzyć. Pomyślałem jedynie: "TAK!".

Czy możesz nam powiedzieć o swoim pierwszym spotkaniu z Arsenem Wengerem?

Poznałem go na murawie. To naprawdę świetny facet. Nie mogę mówić jednak o jakiejś szczególnej więzi. Mam nadzieję, że będę w stanie mu zaimponować.

Powiedz nam trochę o dwóch sesjach treningowych, które odbyłeś z pierwszą drużyną. Jak to jest przenieść się z Hednesford na boisko z Mesutem Ozilem i Alexisem?

To szalone, ponieważ jednego dnia oglądasz Match of the Day, a kilka chwil później jesteś na tej samej murawie z Alexisem, Ozilem, Giroudem i Petrem Cechem. To wciąż do mnie nie dotarło i nie wiem, kiedy dotrze. Ale tak jak mówiłem, muszę wykorzystać daną mi szanse.

Jak zareagowała twoja rodzina i przyjaciele, kiedy powiedziałeś im, że trenujesz z tymi piłkarzami?

Nie mogli w to uwierzyć, po prostu nie potrafili. Zadzwoniłem do mamy, a ona powiedziała coś w rodzaju: "Cohen, jestem z ciebie taka dumna!". Była zdenerwowana, ale pozytywnie. To wszystko wciąż jest dla mnie niesamowite, surrealistyczne.

Dorastając, jak często śledziłeś poczynania Arsenalu?

Oglądałem ich naprawdę często, ponieważ lubię piłkę nożną. Kanonierzy grają najlepszy futbol w Premier League, nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Uwielbiam oglądać ich w akcji. Pamiętasz bramkę Wilshere'a z Girouem przeciwko Norwich? Kocham te trafienie, zawsze oglądam je z wielką przyjemnością. Staram się uczyć poprzez oglądanie piłki. Brzmi nieco dziwnie, ale często przyglądam się zmaganiom lewych obrońców, podpatrując najlepszych w tej dziedzinie, niekoniecznie oglądając całe mecze.

Którzy lewi obrońcy imponują ci najbardziej i starasz się czerpać lekcje z ich gry?

Marcelo, Kieran Gibbs, David Alaba. Oni bombardują rywala ofensywnymi wyjściami, a to jest mój klucz - prędkość prowadząca do pola karnego przeciwnika i posłanie piłki do kolegi, zaliczając asystę. To mój styl.

Wspomniałeś o bramce Jacka Wilshere'a. Którzy piłkarze szczególnie wyróżniali się dla ciebie w okresie dorastania?

Thierry Henry, bez wątpliwości. To był topowy piłkarz. Powiem to raz jeszcze, Thierry Henry.

Co było takiego szczególnego w Thierrym, że go podziwiałeś?

Był silny, szybki. Lubiłem jego pewność siebie, to w jaki sposób poruszał się na murawie. Był piłkarzem z najwyższej półki i znowu to powiem, ale to szalone, że znajduję się w miejscu, w którym on niegdyś też grał.

źródło: Arsenal.com