Ethan Nwaneri. 16-latek, który rozumie swoją rolę

23.08.2023, 23:37, Trempa 7 komentarzy

Dla większości zawodników Arsenalu u-21 otrzymanie solidnej porcji gwizdów podczas wykonywania jedenastek byłoby nowym doświadczeniem. Przebrnęli oni jednak przez hałas, wygrali serię rzutów karnych 5-4 i zabrali do domu punkt bonusowy wraz z puntem, który wywalczyli podczas regulaminowego czasu gry, notując remis 2-2 w meczu przeciwko Swindon Town (w rozgrywkach EFL Trophy w przypadku remisu na etapie grup zarządza się konkurs rzutów karnych, zwycięzca otrzymuje 1 dodatkowy punkt do tabeli – przyp. red.).

„Poradzili sobie z tym bardzo dobrze” – powiedział Mehmet Ali, trener Arsenalu u-21. „W poprzednim roku, kiedy graliśmy w meczach EFL Trophy, chłopcy wyglądali na trochę zdenerwowanych, natomiast teraz ta grupa chłopaków wykorzystała szansę. Rozwijają się pod presją. Były momenty, kiedy stracili piłkę albo mieli upadki, ale chcesz, żeby tego doświadczyli, ponieważ to im tylko pomoże w pójściu naprzód.”

Jak można było się spodziewać, 90 minut przebiegało w różnych kierunkach – jakość i młodzież Arsenalu była widoczna, ale mieli naprzeciwko ekipę League Two z ośmioma graczami pierwszego zespołu w podstawowej jedenastce.

Wiele z tych przebłysków jakości pochodziło od Ethana Nwaneri – pierwszy już w początkowej minucie meczu. Grający ponownie na pozycji lewej ósemki, otrzymał piłkę na środku boiska i posłał szybkie podanie pomiędzy bocznego i środkowego obrońcę, ale Charles Sagoe Jr znalazł się na pozycji spalonej.

Nwaneri, 16 latek, zaliczył asystę 10 minut później, wykonując dośrodkowanie z pierwszej piłki wprost na głowę Lino Sousy. Popisał się niemal identycznym zagraniem z tej samej pozycji (lewa półprzestrzeń blisko narożnika pola karnego) na długi słupek, ale prawy obrońca James Sweet główkował obok bramki.

Nwaneri cały czas wykazywał się płynną pracą nóg, dobrym podaniem, ale czasami przetrzymywał piłkę zbyt długo. Wczorajszy występ poprzedzony był zdobyciem hat-tricka przeciwko Leicester City w ubiegłym tygodniu.

Spytany o ustawianie Nwaneriego w poprzednim sezonie jako lewa ósemka, dziesiątka, skrzydłowy lub napastnik, Ali powiedział: „Ma wyjątkowy talent i naszą rolą jest bardzo go wspierać. Granie jako zawodnik zaraz za linią ataku, który może utrzymywać swoją pozycję czasami schodząc głębiej lub szerzej, jednocześnie dobrze rozumiejąc tę rolę jest bardzo ważne w jego przypadku.”

Umiejętne zajmowanie pozycji było kluczowe w przypadku wszystkich trzech goli przeciwko Leicester – pokazuje on dryg do wchodzenia w pole karne w odpowiednim momencie, aby zakończyć akcję strzałem.

„Dobrzy gracze potrafią występować na każdej pozycji”, mówi Ali. „Kiedy masz taki talent jak Ethan i wszyscy chłopcy, z którymi pracujemy, to musimy im pomóc, w tym wieku, zrozumieć rolę zadań, które mają. Co pomoże im przebić się do pierwszego składu? Jeśli chodzi o Ethana, wykonujemy sporo pracy w zakresie jego ustawiania się na placu gry, zrozumienia gry i strzelania goli. Wkładamy sporo pracy w doskonalenie cech charakterystycznych dla pozycji, które zajmują na boisku.”

Równie dobrze jak pomaganie młodzieżowcom w zrozumieniu zadań, które są im przypisane, trenerzy popychają ich do wykonywania ról, które są im nieco obce – aby zmniejszyć różnicę, jaka dzieli ich od pierwszego zespołu. Dla przykładu, w pierwszym zespole Mikela Artety, Thomas Partey i Ben White wymieniali się pozycjami poprzez schodzenie do środa i obieganie kolegów po zewnętrznej z pozycji prawego obrońcy i środkowego defensora. Te schematy zostały powtórzone przez Reuella Waltersa i Sweeta w ubiegłym tygodniu, kiedy to Sweet schodził do pomocy z pozycji prawego obrońcy, natomiast Walters – środkowy obrońca - dołączał do atakujących i pokazywał się do gry przez obiegnięcie.

Arteta był obecny na meczu, który Arsenal u-21 wygrał 4-1 z Leicester City w piątek, ale nie wywierał żadnej presji na Alim, aby ten podążał za jego metodami. „Wolno nam grać w taki sposób, w jaki chcemy grać i wydobywać z graczy to, co najlepsze, ale próbujemy też dopasowywać nasz styl gry tak jak to tylko możliwe. To bardzo ważne, ponieważ jeśli Ci zawodnicy będą grać dla pierwszego zespołu, muszą zrozumieć co pierwszy zespół robi.”

„James Sweet grywał w pomocy, kiedy był młodszy, więc chcemy dać mu swobodę do wbiegania do środka boiska i wyrażania siebie – tak samo w przypadku Reuella. Może grać jako prawy środkowy obrońca lub jako prawy obrońca, więc dajemy mu swobodę do przemieszczania się do przodu.”

Jednak wtorkowy mecz przeciwko Swindon był daleki od gładkiej przeprawy.

Młodzieżowcy już od początku zostali zaskoczeni intensywnością drużyny Swindon, kiedy próbowali rozgrywać piłkę. Niezdecydowanie, które może towarzyszyć młodym graczom, było zauważalne. Szczególnie wtedy, gdy bramkarz Karl Hein stracił piłkę na rzecz Tariq Uwakwe, któremu pozostało tylko wtoczenie futbolówki do bramki. Arsenal miał również trzy okazje bramkowe, wybronione poprzez wybicia z linii – jako skutek nieugiętej postawy w defensywie, ale również własnej chęci na znalezienie perfekcyjnego kąta do oddania strzału.

Chwilę przed przerwą starsi gracze gospodarzy podnieśli fizyczny aspekt gry poprzez wdawanie się w pojedynki 50 – 50. To były mocne, ale zarazem przepisowe wślizgi, z których wychodzili zwycięsko. Ale młodzi goście dowiedli, że szybko się uczą i pokazali w kilku zagraniach chęć do wzięcia odpowiedzialności (za stykowe sytuacje – przyp. red.).

Walters, będąc pod presją, otrzymał niedokładne podanie, kiedy znajdował się przy linii bocznej zaraz obok trenera. Ali poinstruował obrońcę, aby podał z powrotem do Heina, ale on zamiast tego uciekł spod pressingu, przebiegł z piłką w górę boiska i wywalczył aut – jego menadżer przyklasnął. Później, będąc naciskanym zawodnika Swindon, Myles Lewis-Skelly przedarł się w pole karne, wykonał podanie wsteczne, które Jimi Gower zamienił na gola.

„Uwielbiam graczy, którzy potrafią się komunikować i instruować podczas gry – to duża część młodzieżowego futbolu, która musi zostać poprawiona i musimy stać się w tym lepsi” – powiedział Ali. „Chcemy dać graczom możliwość do podejmowania takich decyzji.”

Ostatnim tego dowodem był konkurs rzutów karnych. „Max Porter (asystent trenera) i ja zdecydowaliśmy w 92 minucie zostawić to chłopakom i zobaczyć, kto stanie na wysokości zadania. Mogliśmy napisać listę na papierze, ale tu chodzi o to, jak się czują, jaki mecz rozegrali i kto czuje się na siłach sprostać wyzwaniu – i to zadziałało. Staramy się wzmacniać graczy i uczynić ich tak odpowiedzialnymi, jak tylko jest to możliwe.”

To była decyzja, która wpasowała się w schemat pierwszej drużyny – powtórzono podejście, kiedy to gracze zdecydowali o wykonaniu decydującej o wyniku jedenastki w poniedziałkowym meczu przeciwko Crystal Palace. Pozwoliło to również Sweetowi strzelić decydującego karnego po tym, jak chybił z 11 metra podczas treningu.

Takie momenty mogą okazać się kluczowe. Zapewnianie graczy już na wczesnym etapie, że to oni są odpowiedzialni za swój los może być bezcenne, niezależnie od ścieżki, którą potoczy się ich kariera.