Historia Hectora Bellerina oraz jego zamiłowanie do mody

26.06.2018, 13:18, MVTI 10 komentarzy

Hector Bellerin trafił do Arsenalu z akademii FC Barcelony w lipcu 2011 roku za kwotę 500 tysięcy euro. Od tamtego czasu ciężko trenował na swoją pozycję w składzie, będąc wypożyczanym nawet do ekipy Watfordu, gdzie zbierał cenne doświadczenie na szczeblu Championship. Od sezonu 14/15 jest podstawowym prawym obrońcą w kadrze The Gunners, gdzie zdołał zaliczyć już 162 występy w trykocie Arsenalu. Hiszpan postanowił opowiedzieć pokrótce o swojej historii, a także o jego zamiłowaniu do drugiej pasji - mody, z którą utożsamia się na co dzień.

- Kiedy europejscy gracze mają 16 lat, mogą podpisywać profesjonalne kontrakty, co oznacza, że mają możliwość przeniesienia się również za granicę. Grałem w akademii FC Barcelony i wtedy myślałem tylko o tym, by tam pozostać. Nie spełniali jednak warunków, które wcześniej przedstawili i łamali obietnice. Nie chodzi tutaj o względy finansowe, a o możliwość gry w pierwszym zespole. W pewnym momencie dowiedziałem się, iż moją osobą zainteresowany jest Arsenal. Przedstawili mi swoje warunki, udogodnienia, a także spotkałem się wtedy pierwszy raz z Arsenem Wengerem i wystosowali dla mnie odpowiednią ofertę. Wszystko przedstawiało się klarownie, a moja droga do pierwszego zespołu była jasno określona. Ciężko pracowałem i osiągałem postawione przez siebie cele, ponieważ lubię wyzwania i przygody. Niektórzy myśleli, że stawiam się w trudnej sytuacji, gdy opuszczałem mój ojczysty kraj oraz rodzinę, ale dla mnie było to ekscytujące doświadczenie. Mogę śmiało powiedzieć, że była to łatwa decyzja.

- Najdroższa rzecz, którą kupiłem sobie w życiu? Nie mam pojęcia, chyba był to płaszcz, ponieważ nie wydaję dużo pieniędzy na inne rzeczy niż ubrania. Wielu zawodników uwielbia auta, inni potrafią inwestować w swoje działalności, ale mnie kręci coś innego. Jest to moda - moja mama oraz babcia szyły ubrania przez swoje całe życie. Babcia ma nawet swoją własną fabrykę ciuchów, więc gdy na boisku nie było nikogo z kim mógłbym zagrać, kierowałem się do niej. Dawała mi 2 funty, jeśli wyczyściłem wszystkie nitki i odpadki z podłogi. Nauczyłem się nawet szyć.

- Moim celem jest dotarcie do punktu, w którym będę grać w piłkę nożną, nie musząc myśleć o tym, ile zarabiam - pragnę osiągnąć pułap, w którym finanse nie będą już w mojej głowie. Czasami ludzie tracą pieniądze, ponieważ wkładają w to wiele ryzyka. Pomyślałem, że zacznę już teraz odpowiednio zarządzać swoim kapitałem, by potem nie musieć się o to martwić. Przygotowuję się w ten sposób do przyszłości. Może to potrwać od 15 do 20 lat, ale im szybciej to zrobisz, tym bardziej będziesz gotowy, kiedy nastąpi ten moment.