Kanonierzy w reprezentacjach - gwiazdy czy statyści?

28.03.2011, 23:51, Dominik Kamocki 505 komentarzy

Przerwa reprezentacyjna trwa obecnie w najlepsze dając nam, kibicom, chwilę wytchnienia od ligowych rozgrywek. Wydaje się, że to odpowiedni okres, by na chwilę zapomnieć o całym stresie związanym z krajowymi rozgrywkami i z nieukrywaną ulgą oglądać mecze towarzyskie bądź eliminacyjne. Czy jednak jest tak na pewno? Pomijając fakt, że mecze reprezentacji również wywołują wiele emocji, każdy kibic Arsenalu na pewno boi się o stan zdrowia swoich pupili, a także obserwuje ich grę podczas wspomnianych wyżej spotkań reprezentacji.

Bardzo ważna jest dla nas ich postawa na boisku, choć mnie zainteresowała ostatnio pozycja jaką w zespołach narodowych mają nasi idole. Ile znaczą dla zespołu? Kim są w drużynie i jak wiele od nich zależy? Analizę zacząłem od dwóch największych gwiazd Arsenalu.

Zarówno Fabregas jak i van Persie mają niebagatelny wpływ na grę Kanonierów. To oni dzielą i rządzą w tym zespole, zawsze najgroźniejsi i najlepiej pilnowani przez przeciwników. Gwiazdy. Ale tylko w klubie. To paradoks, ale dwóch najlepszych piłkarzy czołowej drużyny Ligi Angielskiej blednie w reprezentacji. Spójrzmy na sytuację Fabregasa. Gdy brakuje go na boisku Arsenal często „dusi się”. On kreuje, tworzy i kontroluje grę. Tymczasem w reprezentacji Hiszpanii jest on zaledwie jednym z pierwszych rezerwowych. Ujrzeć naszego kapitana w podstawowej jedenastce Mistrzów Świata nie jest rzeczą częstą. Konkurencja w linii pomocy jest zbyt duża i mimo swojej pozycji w Arsenalu, gwiazda Fabregasa blednie w reprezentacji. Nieco lepiej wygląda sytuacja van Persiego. W reprezentacji Holandii nie jest on postacią pierwszoplanową, choć jest nieodłącznym elementem fantastycznej formacji ataku. Swoje atuty znane z gry w Arsenalu pokazuje też w meczach reprezentacji. W doborowym towarzystwie holenderskich atakujących van Persie radzi sobie bardzo dobrze, choć do statusu lidera zespołu trochę mu brakuje.

Rośnie za to pozycja Nasriego w reprezentacji. Mimo wcześniejszych problemów w kadrze, Francuz dziś jest jednym z najważniejszych ogniw tej drużyny. O wysokiej roli zawodnika może świadczyć funkcja kapitana jaką sprawował w ostatnim meczu z Luksemburgiem. O ile przy Nasrim taka kolej rzeczy nie jest dla nikogo zaskoczeniem, o tyle zaskoczeniem, i to ogromnym, jest w tym sezonie Jack Wilshere, który przebojem wdarł się do podstawowej jedenastki Arsenalu i reprezentacji Anglii. Dotąd grywał on w młodzieżówce, jednak ostatnio dostrzegł go Fabio Capello i powołał do reprezentacji. Młody pomocnik jak na razie idealnie spłaca kredyt zaufania jakim obdarzył go Włoch. Gra prawie całe spotkania, nie boi się presji, zawsze równy i solidny. Swoją formę, którą zaskoczył nas w rozgrywkach Ligi Angielskiej, potwierdza też w spotkaniach reprezentacyjnych.

Czasem zdarza się też tak, że mimo słabszej postawy w klubie gracz jest wiodącą postacią reprezentacji. Dla mnie idealnym przykładem takiego gracza jest Nicklas Bendtner. O ile w przednich formacjach Arsenalu obecność Duńczyka zwykle nie jest konieczna, o tyle trudno bez niego wyobrazić sobie atak reprezentacji. Bendtner jest tam główną postacią. Napastnik jest jednym z liderów całego zespołu. Zawodnikiem, któremu ufają koledzy, do którego posyłana jest znaczna część piłek. W Arsenalu są lepsi, jednak reprezentacja Danii potrzebuje Bendtnera dużo bardziej.

O Kanonierach i ich reprezentacyjnych karierach można rozmawiać godzinami. Ja prześledziłem tylko kilka przypadków i to bardzo pobieżnie, starając się zwrócić waszą uwagę na ten problem. Analizując można łatwo odgadnąć, że większość graczy Arsenalu mieści się w przedziale między gwiazdą a statystą. Pełnią oni ważne role w swoich reprezentacjach, jednak ciężko dostrzec coś więcej. Każdy kibic chciałby, aby jego idole byli najlepsi. Jednak reprezentacja to trochę inny świat niż klubowa rzeczywistość. Inne zasady, inna hierarchia, inni piłkarze, często nawet większa konkurencja o miejsce w składzie. To z jeden strony motywuje, a z drugiej hamuje. Dlatego bycie gwiazdą w klubie nie oznacza, że w reprezentacji wszyscy pokłonią się zawodnikowi. W klubie może być kilka gwiazd, a są przecież reprezentacje, które wręcz pękają od futbolowych wirtuozów. Gwiazdy czy nie, warto wspierać naszych zawodników w meczach, w których reprezentują swoje państwa. I oczywiście liczyć na to, że po powrocie znów przywdzieją z dumą trykot Arsenalu i wezmę udział w wyścigu po mistrzostwo Anglii, który wkracza w decydującą fazę.