Martin Ødegaard - bezpieczny transfer Artety?

21.08.2021, 00:21, Bartłomiej Leszner 16 komentarzy

Martin Ødegaard został ponownie zawodnikiem Arsenalu. Tym razem jednak trafił na Emirates Stadium na stałe. Kwota transferu jak na dzisiejsze realia nie jest ceną wygórowaną – 34 miliony funtów za 22-letniego, niewątpliwie utalentowanego rozgrywającego reprezentacji Norwegii nie kłuje w oczy. Dodatkowym plusem jest fakt, że Królewscy nie zawarli w umowie żadnej klauzuli odkupu, co w dzisiejszym futbolu, w szczególności, jeżeli chodzi o wielkie kluby oddające swoje młode talenty, jest na porządku dziennym. Czy jednak pozyskanie Ødegaarda rozwiąże problemy z kreatywnością w ofensywie Kanonierów?

Wśród kibiców Kanonierów transfer ten jest oceniany pozytywnie. Norweg jest typem rozgrywającego, wielu widzi w nim zawodnika, który będzie kreował grę. W trakcie wypożyczenia faktycznie wniósł do zespołu świeżość, brał odpowiedzialność za rozgrywanie, co w obecnej kadrze jest raczej rzadkością. Przyjrzyjmy się jego statystykom w trakcie półrocznego pobytu. Martin rozegrał 20 meczów (14 ligowych i 6 w Lidze Europy), zdobył 2 bramki (z Olympiakosem i Tottenhamem) i zaliczył 2 asysty (z Crystal Palace i Brighton). Udział w 4 bramkach nie jest wynikiem imponującym. Możemy bronić Martina tym, że natrafił na trudny okres drużyny, był przez jakiś czas kontuzjowany i aklimatyzował się w Premier League. Głównym argumentem przeciw temu transferowi jest fakt, że chcemy wnieść zespół na wyższy poziom, jednocześnie sprowadzając gracza, który był przecież częścią składu w poprzedniej kampanii. Czy nie potrzebujemy zawodnika, który wniesie świeżość, odmieni sposób gry drużyny i będzie wykręcał świetne liczby?

Dlaczego zatem, mimo niepowalających statystyk Arteta zdecydował się na sprowadzenie Martina na stałe? Czy nie było innych opcji na pozycję rozgrywającego? Sprawdzony w Premier League Buendia przeszedł do Aston Villi za podobne pieniądze. Wielu kibiców rozmarzyło się i widziało Jacka Grealisha biegającego po murawie z numerem 10. Skoro jest takim kolegą Bukayo Saki, to czemu nie miałby przyjść i grać z nim w jednym zespole? Na Grealisha nie było szans. Bądźmy szczerzy – nie było żadnego argumentu, który był by logicznym wyjaśnieniem dla jego chęci dołączenia do The Gunners (ewentualnie pieniądze w myśl założenia, że każdy ma swoją cenę). Wróćmy teraz do bardziej przyziemnych plotek. James Maddison – to nazwisko od początku okna transferowego było łączone z transferem na Emirates. Anglik, ze statusem Home Grown, grający od lat w Premier League i uznawany za wielki talent. Znaleźli by się tacy, którzy z miejsca daliby Maddersowi numer 10. Pojawiało się coraz więcej informacji – sam Anglik miałby być zainteresowany przeprowadzką, a Leicester chętne do sprzedaży za odpowiednią cenę. Mówiło się o kwocie 60-70 milionów. I tutaj właśnie był pies pogrzebany. Takiej kwoty Arteta i spółka nie chcieli wydawać. Mówiło się również o dołączeniu do oferty kilku zawodników (Eddie Nketiah, Reiss Nelson czy Ainsley Maitland-Niles), lecz na taki układ nie zgodziły by się Lisy.

Dziennikarze prześcigali się w informacjach na temat tego, który ofensywny pomocnik dołączy do Arsenalu: Buendia? Maddison? Może Coutinho? Ødegaard zdążył się już nawet pożegnać z kibicami, więc pewnie zostanie w Madrycie… Ostatecznie to Norweg trafia do północnego Londynu. Powód? Moim zdaniem jest to bezpieczne rozwiązanie – Martin pokazał już próbkę swoich umiejętności, nie musi się ponownie aklimatyzować z drużyną i został dobrze przyjęty przez kibiców. Transfer każdego innego ofensywnego pomocnika łączonego z Arsenalem byłby pod pewnym względem ryzykiem. James Maddison kosztowałby o wiele więcej, ograniczając możliwości na rynku transferowym. Anglik należy również do zawodników podatnych na kontuzje, co w młodym wieku nie wróży najlepiej. Buendia szybko sfinalizował swój transfer do Aston Villi, a Coutinho mógłby się okazać drugim Willianem – Brazylijczyk z wysoką tygodniówką, który nie wniósłby nic nowego.

Transfer Martina jest jak wyjście do restauracji - chciałbyś spróbować czegoś nowego, może droższego. Nie wiesz jednak czy będą to dobrze wydane pieniądze, więc ostatecznie wybierasz coś co wiesz, że będzie ci smakowało, coś sprawdzonego. Miejmy nadzieję, że w tym wypadku Martin będzie najwyższej jakości daniem głównym, którym będziemy mogli zachwycać się tydzień w tydzień.