Najlepsza XI dekady

19.12.2020, 22:32, Tomasz Kowalski 18 komentarzy

Kolejny tydzień przynosi kolejne zestawienie. Tym razem pod lupę weźmiemy najlepszą jedenastkę dekady. Kto, według redakcji, trafił do tego zacnego grona? Przekonacie się o tym poniżej.

Poniższe wybory są oczywiście mocno subiektywne i nie mają konkretnego klucza, według którego były dobierane. Pod uwagę wzięliśmy występy zawodnika i jego cenę, ale także wpływ na drużynę i reakcje kibiców. Zapraszamy do lektury.

Bramkarz

Wojciech Szczęsny

Karierę naszego rodaka w Arsenalu możemy określić jednym słowem - rollercoaster. Krnąbrny Szczęsny nie raz zaskakiwał fanów swoim zachowaniem, często wywołując kontrowersje. Raz na jakiś czas, jak to zawadiackiemu golkiperowi, zdarzało mu się popełnić błąd. Szczęsny był jednak najlepszym bramkarzem ubiegłej dekady, niejednokrotnie ratując Arsenal przed blamażem. Należy również pamiętać o jego chęci pozostania w klubie. W jego żyłach płynęło i wciąż płynie DNA Arsenalu, które zostało mu wszczepione, uwaga, w 2006 roku. Tak, tyle lat minęło od jego przybycia. Z perspektywy czasu jego odejście okazało się dużym problemem dla zespołu.

Obrońcy

Bacary Sagna

Prawy obrońca od momentu transferu z AJ Auxerre był wyróżniającą się postacią w klubie. Mistrz dośrodkowań przed przenosinami do Londynu był gwiazdorem francuskiego klubu, z którym zdobył kilka wyróżnień, w tym stając się piłkarzem roku w Auxerre czy najlepszym prawym obrońcą ligi. Na równie wysokim poziomie stały jego występy w barwach Kanonierów. Dwukrotnie trafiał on do zestawienia najlepszej drużyny roku angielskiej ekstraklasy. Sagna odszedł jednak z Arsenalu do Manchesteru City, co wielu kibiców potraktowało jako zdradę. On sam po latach wyjawił, że nie chodziło mu o pieniądze, bo w zespole z północnego Londynu przez 6 lat nie otrzymał podwyżki i mimo to nie opuścił klubu wcześniej. Sagna był po prostu świetnym prawym obrońcą, który z powodzeniem występował też na środku linii.

Laurent Koscielny

Kolejny transferowy majstersztyk spod ręki Arsene'a Wengera. Francuski obrońca to jedna z osób, które stanowiły o sile Arsenalu w ostatnich latach. W końcu przez jakiś czas przywdziewał opaskę kapitana. Wielokrotnie stopował oponentów, nie bacząc na swoje zdrowie, ale również strzelał ważne bramki. Co ciekawe, Koscielny zdobył najwięcej goli spośród wszystkich defensorów Kanonierów w historii Premier League. Pamiętacie tę, którą zdobył przewrotką w meczu z Southamptonem? W tej historii najgorsze jest to, w jaki sposób zakończył swoją przygodę z klubem z północnego Londynu.

Per Mertesacker

Big F...riendly German. Jeden z liderów ówczesnego Arsenalu. Mimo że jego umiejętności nie zawsze stały na absolutnie najwyższym poziomie, nadrabiał swoją walecznością i sercem. Należy też wspomnieć o jego lojalności, którą prezentował przez całą swoją karierę. 36-latek w swojej seniorskiej karierze bronił barw tylko 3 klubów. Po zawieszeniu butów na kołku w 2018 roku pozostał w klubie, a obecnie pełni funkcję szefa akademii Arsenalu.

Nacho Monreal

Hiszpan to cichy bohater chylącej się ku końcowi dekady. Ostatni gracz z wybranego przez nas bloku defensywnego, który nie kosztował gigantycznych pieniędzy. Jeden z najsolidniejszych zawodników ostatnich lat, który potrafił, podobnie jak Sagna, grać na środku obrony, co było zbawienne w trudnych chwilach związanych z masą urazów w klubie. Patrząc na to, jaki poziom prezentuje w Realu Sociedad, jego sprzedaż w sierpniu ubiegłego roku, nie była najlepszym pomysłem.

Pomocnicy

Santi Cazorla

Mały magik. Hiszpan przez wiele lat był łączony z Arsenalem aż w końcu w 2012 roku stało się to rzeczywistością. Filigranowy pomocnik był prawdopodobnie najlepszym zawodnikiem Kanonierów ubiegłych lat. Absolutny król środka pola. Nie lękał się nikogo i niczego, bez problemów kiwał rywali i mijał ich jak tyczki na treningach. Podawał co do milimetra, rozumiał taktykę jak nikt inny, strzelał gole i notował asysty. Wiecznie uśmiechnięty Cazorla kilka lat temu doznał jednak groźnej kontuzji, a lekarze doradzali mu zakończenie kariery. Jego nieustępliwość dała o sobie znać i po opuszczeniu Arsenalu zaliczył aż 98 występów, w których zdobył 29 bramek i dorzucił do tego tyle samo asyst. Wciąż czekamy na gracza jego pokroju w naszym klubie.

Mesut Özil

Zastanawiacie się, być może, skąd postać Niemca w kolejnym zestawieniu. Śpieszymy z wyjaśnieniami. Kiedy Mesut trafiał do Arsenalu, był on zwiastunem tego, że idzie nowe. Że w końcu, po latach smutków, doczekamy się nowego klubu. Tak faktycznie było, bowiem jego postać była niezwykle pożądana na europejskim rynku transferowym. Özil dogrywał, kiedy Cazorla rozgrywał. Ćwierć tysiąca występów nie wzięła się znikąd. Poza tym jest on jednym z najlepszych wizjonerów i asystentów ostatnich lat. Kłopot w tym, że nie potrafił on utrzymać systematyczności w swoich poczynaniach oraz w pełni profesjonalnie podchodzić do futbolu w angielskiej ekstraklasie, czego świadkami jesteśmy dziś.

Skrzydłowi

Alexis Sanchez

El Genio Chileno, czyli kolejny po Özilu, wielki transfer Arsenalu. Sanchez, który dziś obchodzi swoje 32. urodziny, idealnie wpasował się w realia klubu i był jednym z graczy prowadzących Arsenal do trofeów. Chilijczyk strzelał i asystował seryjnie. Nie można odmówić mu umiejętności czysto piłkarskich. Sanchez zamienił Londyn na Manchester i bańka pękła. Co ciekawe, po pewnym czasie sam przyznał, że chciał czym prędzej wracać do Arsenalu. Wiecie, kiedy to było? Tego samego dnia, w którym pojawił się na treningu United. Rozmawiał na ten temat z agentem, ale nie było odwrotu.

Theo Walcott

Kat Arsenalu z ostatniego meczu przez wiele lat bronił barw Kanonierów, ale z różnym skutkiem. Do klubu z północnego Londynu trafił z łatką olbrzymiego talentu. Ostatecznie nie osiągnął szczytu swoich możliwości, co nie oznacza, że nie grał dobrze. Anglik należy przecież do klubu 100, a ponadto rozegrał niemal 400 spotkań w koszulce z armatką na piersi.

Napastnicy

Robin van Persie

Ten, który mógł zostać legendą, a podążył za pewnymi trofeami w zespole rywala. Holender nie zaliczył idealnego startu w Arsenalu, ale dopiero po pewnym czasie został kilerem z krwi i kości. Najlepsze rozdziały tej opowieści były przecież pisane od sezonu 2008/09, czyli kiedy Robin miał 25 lat. Puste strony książki pt. van Persie & Arsenal zostały brutalnie wyrwane latem 2012 roku, gdy powędrował do zespołu Czerwonych Diabłów, łamiąc serca kibicom Arsenalu. Czy po latach można mu się dziwić? Holender znajdował się przed trzydziestką, a pragnął klubowych trofeów, co w Manchesterze mu się udało.

Pierre-Emerick Aubameyang

Co ciekawe, Gabończyk to jedyny gracz z tego zestawienia, który wciąż notuje występy dla Arsenalu. W ostatnim dniu stycznia 2018 roku nikt nie wierzył własnym oczom, kiedy to media rozpisywały się na temat tego, że Aubameyang zostanie Kanonierem. Auba rozpoczął swoje wojaże po angielskich boiskach z numerem czternaście i, jak dotąd, z powodzeniem dźwigał ciężar tego legendarnego numeru. 124 mecze, 75 bramek i 16 asyst to wynik, który mówi sam za siebie. Ostatnie tygodnie nie są dla niego łatwe, jak dla reszty zawodników, jednak bądźmy dobrej myśli i wierzmy, że niebawem wszystko wróci na właściwe tory.