Nietypowe sztuczki klubów piłkarskich: od różowych szatni po zmiany boiska

10.11.2025, 09:24, Mateusz Kolebuk 0 komentarzy

W sobotę Sunderland zdołał wyrwać punkt liderowi Premier League, Arsenalowi, dzięki dramatycznemu wyrównaniu w ostatnich minutach meczu. Choć to akrobatyczne trafienie Briana Brobbeya w 94. minucie przyciągnęło uwagę mediów, to jednak inna, mniej konwencjonalna taktyka gospodarzy również zasłużyła na wzmiankę. Czarnym Kotom udało się ograniczyć zagrożenie ze strony Arsenalu przy stałych fragmentach gry, przesuwając tablice reklamowe, aby utrudnić Kanonierom rozbieg przy długich wrzutach z autu.

- Może to była wina wiatru - żartował po meczu trener Sunderlandu, Regis Le Bris. Choć Declan Rice próbował mimo wszystko wrzucić piłkę w pole karne, to fakt, że goście nie zdobyli bramki z akcji autowych, a mecz zakończył się remisem, pozwala Sunderlandowi twierdzić, że ich pomysł się opłacił. Nie był to pierwszy raz, kiedy zastosowano tę taktykę – Sunderland użył jej także przeciwko Coventry w zeszłorocznych barażach Championship.

Różowa szatnia Norwich

Norwich City postanowiło w sezonie 2018-19 pójść o krok dalej i spróbować wpłynąć na przeciwników jeszcze przed pierwszym gwizdkiem. W ramach tej strategii pomalowali szatnię gości na głęboki róż, kolor, który podobno obniża poziom testosteronu i działa uspokajająco.

- Różowy ma wpływ nie dlatego, że jest różowy, ale dlatego, że kojarzy się z doświadczeniami z dzieciństwa - wyjaśniał dr Alexander Latinjak z Uniwersytetu Suffolk. Choć Norwich przegrało dwa z trzech pierwszych meczów u siebie, sezon zakończyli awansem do Premier League. Czy to przypadek? Może tak, może nie... Przed sezonem 2019-20 różowe ściany zastąpiono białymi i Norwich spadło z ligi.

Cambridge i ich sztuczki

Cambridge United w latach 90. pod wodzą Johna Becka byli prawdziwymi mistrzami piłkarskich sztuczek. Beck nie bał się stosować nietypowych metod, by zyskać przewagę nad rywalami. Jego zawodnicy musieli brać lodowate prysznice przed meczami, a szatnie gości były albo ekstremalnie gorące, albo zimne.

- Robiliśmy wszystko, by utrudnić życie przeciwnikom - wspomina Dion Dublin. - Ciężkie piłki do rozgrzewki, przesłodzona herbata i zamknięte szatnie to tylko niektóre z naszych trików. Beck kazał też zostawiać dłuższą trawę w narożnikach boiska, by sprzyjała jego taktyce długich podań. Cambridge awansowało z czwartej do drugiej ligi w ciągu trzech lat, więc jego metody przynosiły efekty.

Wimbledon i ich zapachowa strategia

W latach 80. Wimbledon, znany jako Crazy Gang, stosował różne metody zastraszania rywali. W finale Pucharu Anglii w 1988 roku przeciwko Liverpoolowi ich zawodnicy nie myli się ani nie szczotkowali zębów przez tydzień przed meczem, by odstraszyć rywali zapachem. Ich wysiłki opłaciły się – wygrali 1-0 i zdobyli trofeum.

Souness zmienia boisko

Graeme Souness jako menedżer Rangersów w 1987 roku postanowił zmniejszyć szerokość boiska przed rewanżowym meczem z Dynamem Kijów w Pucharze Europy.

- Zmniejszyłem boisko do absolutnego minimum - wspomina Souness. Rangersi wygrali 2-0 i awansowali dalej, a przepisy zostały zmienione, by zapobiec takim sytuacjom w przyszłości.

West Ham kontra Liverpool

W kwietniu 2014 roku Liverpool przyjechał do West Hamu z nadzieją na zdobycie tytułu mistrza Anglii. Mimo zwycięstwa 2-1 Steven Gerrard narzekał na gorącą szatnię i suchą murawę oraz fakt, że autobus musiał parkować daleko od stadionu. Ówczesny prezes West Ham David Gold odpowiedział na Twitterze:

- Panie Gerrard, nikt nie zmuszał waszego kierowcy do parkowania daleko od stadionu.

Mourinho kontra Guardiola

Jose Mourinho nigdy nie unikał kontrowersji, jeśli mogły przynieść mu zwycięstwo. Wiosną 2011 roku przed meczem z Barceloną kazał pozostawić dłuższą trawę na Bernabeu, by spowolnić grę rywali. Mecz zakończył się remisem 1-1, ale incydent tylko zaostrzył rywalizację między drużynami. Arsene Wenger również miał swoje problemy z długością trawy na stadionie Stoke City.