Özil: Dorastanie w Gelsenkirchen pomogło mi w rozwoju

27.03.2016, 12:47, Michał Koba 10 komentarzy

Mesut Özil zdradził, co jego zdaniem wpłynęło na fakt, iż teraz tak wielu kibiców futbolu chwali jego umiejętności techniczne.

Reprezentant Niemiec w dzieciństwie przez wielu kolegów nazywany był „piłkarskim dziwolągiem”, a to dlatego, że spędzał na boisku nawet dziesięć godzin w ciągu dnia, grając razem ze starszym bratem i jego przyjaciółmi.

Co więcej młody Mesut swoją technikę ćwiczył na wiele niekonwencjonalnych sposobów, o których zdecydował się opowiedzieć w rozmowie z oficjalną stroną Arsenalu.

- Kiedy byłem dzieckiem, gdy tylko zauważyłem coś na ziemi, doskakiwałem do tego i starałem się tym żonglować nogami – zdradził Özil. - W wakacje często razem ze znajomymi graliśmy w niepospolity sposób. Na przykład umawialiśmy się, że futbolówki dotknąć możemy tylko dwa razy, a niejednokrotnie wykorzystywaliśmy do tego piłkę tenisową czy do koszykówki, która jest cięższa od tej piłkarskiej.

- Żonglowałem nie tylko gumą do żucia czy piłką do tenisa, ale także tą do koszykówki czy nawet piłką lekarską – jedna ważyła 5 kilogramów i wtedy było już naprawdę ciężko. Nawet teraz, kiedy po meczu widzę na murawie leżącą taśmę, często bawię się, podbijając ją nogami.

- Kolejnym czynnikiem, który pomógł mi w rozwoju, był fakt, iż bardzo często grałem z moim bratem i jego kolegami, którzy byli starsi ode mnie o jakieś pięć czy sześć lat. Kiedy ja byłem w podstawówce, oni chodzili już do liceum, więc ciężko się przeciwko nim grało. Zwłaszcza, że boisko, po którym biegaliśmy, nie należało do najlepszych – zawsze leżały tam jakieś kamienie.

- Z powodu tych nierówności trzeba było być bardzo ostrożnym i skoncentrowanym, kiedy miało się futbolówkę u nogi. Myślę, że taki rodzaj podłoża paradoksalnie pomógł mi w szlifowaniu techniki. Żonglerka piłką tenisową była pouczająca, ale chyba właśnie wychowywanie się na boisku w Gelsenkirchen najbardziej wpłynęło na mój rozwój.