Rzut oka w przyszłość: Jack Jebb

09.05.2014, 10:00, Sebastian Czarnecki 11 komentarzy

Przez akademię Arsenalu przewinęła się ogromna liczba młodych zawodników. Jedni byli bardziej utalentowani i odnosili wielkie sukcesy, inni stawali się średniakami, a pozostałym najzwyczajniej w świecie się nie powiodło. Niemniej, nawet tym najznamienitszym nie poświęcano większej uwagi, kiedy jeszcze błąkali się po szczeblach młodzieżowych i dlatego redakcja Highbury.pl postanowiła to zmienić, przybliżając Wam sylwetki kolejnych wychowanków Arsenalu. Bohaterem dzisiejszego odcinka jest Jack Jebb – przez jednych nazywany nowym Beckhamem, przez innych nowym Wilshere’em. Sam woli być porównywany wyłącznie do siebie.

Odchodząc już od tematu zawodników zaciągniętych z hiszpańskiej Barcelony, przechodzimy do chłopaka, który całą swoją karierę spędził w północnym Londynie. Za zgodą kadry nauczycielskiej skończył szkołę rok przed czasem, by mógł dołączyć do akademii Arsenalu. Tam, ucząc się podstaw futbolu, kontynuował również swoją naukę. Nie wiemy czy Jack jest zapalonym kibicem londyńskiego klubu czy też nie, ale wiemy, że walczy za niego całym swoim serduchem. Młody Anglik jest już porównywany do dwóch swoich rodaków, jakże różnych od siebie: Davida Beckhama i Jacka Wilshere’a.

Podobieństwo do byłej gwiazdy m.in. Manchesteru United i Realu Madryt, którą często można spotkać również wraz z synem na Emirates Stadium, jest tylko jedno. Jack rewelacyjnie wykonuje rzuty wolne i jest w tej dziedzinie prawdziwym ekspertem. Anglik jest w zespołach U-18 i U-21 pierwszym wykonawcą wszystkich stałych fragmentów gry i za każdym razem sieje nimi postrach. Potrafi zarówno posłać prawdziwą bombę z wolnego prosto w okienko bramki, jak i celnie dośrodkować z narożnika boiska na głowę partnera z drużyny. Jego trafienie w ćwierćfinale FA Youth Cup z Evertonem wprawiło w zachwyt wiele osób i nic dziwnego; młody naprawdę popisał się świetnym uderzeniem.

Jeszcze inni porównują go do jego imiennika, w tym momencie najbardziej znanego i najbardziej utalentowanego wychowanka Arsenalu – Jacka Wilshere’a. Oficjalna strona londyńskiego klubu opisuje go jako „uzdolnionego technicznie pomocnika”. Coś w tym jest, bo Jebb w poprzednim sezonie był motorem napędowym drużyny U-18, w której rozegrał wówczas 25 spotkań. Podawał, asystował, brał udział w prawie każdej akcji zaczepnej i dyrygował tempem gry. To zawodnik inteligentny, który wie, jak zachować się z piłką przy nodze: kiedy może sobie pozwolić na jakieś ekstrawaganckie zagranie i kiedy trzeba uspokoić grę. Najlepiej czuje się jako środkowy pomocnik, choć z powodzeniem zagra również jako „dziesiątka”. Właśnie dlatego jest porównywany do Wilshere’a, ale i nie tylko. Podobnie jak reprezentant Anglii, Jebb charakteryzuje się ogromną walecznością, grą do samego końca i płucami ze stali.

W październiku zeszłego roku Anglik pokazał się również z tej złej strony. W meczu U-18 z Norwich obraził na tle rasowym jednego z czarnoskórych zawodników „Kanarków”, czym groziło mu nawet wydalenie z klubu. Arsene Wenger i jego sztab trenerski nie tolerują w klubie żadnych oznak rasizmu, zwłaszcza że spory procent piłkarzy zarówno z pierwszego składu jak i drużyn młodzieżowych stanowią właśnie czarnoskórzy. Jebb jest jednak na tyle uzdolnionym zawodnikiem, że nie można było sobie pozwolić na wyrzucenie go z klubu ot tak. Pomocnik został więc ukarany czteromeczowym zawieszeniem, a także dwoma tysiącami funtów kary za wyzwiska na tle rasowym, ale ostatecznie został w północnym Londynie, gdzie cały czas się rozwija.

Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że Jebb we wrześniu skończy już 19 lat, a więc jest już zawodnikiem dojrzałym, który teoretycznie powinien być już gotowy do gry na najwyższym poziomie. A tymczasem wciąż przeważnie reprezentuje zespół U-18, gdzie jego kariera wcale nie posuwa się do przodu. Anglik ma na swojej pozycji ogromną konkurencję, a już teraz można wymienić bardziej utalentowanych młodzików od niego. Weźmy pod uwagę chociażby Crowleya, Torala, Zelalema czy Olssona, którzy już pukają do drzwi pierwszego zespołu i są po prostu lepsi od Jacka. Anglik w przyszłym sezonie ma więc ostatnią szansę na to, by pokazać się Arsene’owi Wengerowi z dobrej strony, bo w przeciwnym wypadku podzieli los Chuksa Aneke, który wciąż błąka się po wypożyczeniach, a w lipcu prawdopodobnie definitywnie opuści klub.

Może i Jebb jest porównywany do Wilshere’a, ale takiej kariery jak jego imiennik na pewno nie osiągnie. Zawodnik prawie 19-letni, wciąż bez debiutu w pierwszym zespole, który nie uczestniczył jeszcze na żadnym przedsezonowym tournee. Płuca ze stali i dobre wykonywanie stałych fragmentów gry może i nadają się do angielskiej piłki, ale bardziej na poziomie drugo- lub trzecioligowym, gdzie siła bardziej liczy się od techniki. Na Jebba jest już przede wszystkim za późno i możemy śmiało powiedzieć, że jeżeli nie zaobserwujemy nagłej eksplozji jego talentu, to prawdopodobnie już nigdy więcej o nim nie usłyszymy. Zupełnie tak jak o Marku Randallu i Franie Meridzie. A wtedy Anglik zamiast „Rzutu oka w przyszłość”, stałby się bohaterem kolejnego odcinka „Gdzie oni są?”

--

Artykuł pochodzi z partnerskiego serwisu Highbury.pl