To już rok, legenda wciąż żyje...

23.05.2007, 15:46, Patryk Bielski 0 komentarzy

Parafrazując: Życie można wygrać, przegrać albo zremisować. Pan Kazimierz z pewnością je wygrał. Dziękujemy" - napisał jeden z internautów dokładnie rok temu, tuż po tym jak podano informację, że w wieku 85 lat zmarł najwybitniejszy polski trener Kazimierz Górski.

Pan Kazimierz umiał być potrzebny. I kochany. Czasem przypisywano mu słowa i czyny, których nie powiedział i nie zrobił. Np. o tym, jak pomylił marynarki i w związku z tym przeczytał w szatni swoim piłkarzom skład na inny mecz. Górski śmiał się z tego razem z innymi. "Niech pan da spokój" - mówił dziennikarzowi, kiedy chciał prostować. Po co psuć radość.

Każdy zna przykłady ludzi, którzy stali się legendą, i wie, jak bardzo Górski był wyjątkowy nawet wśród nich. Są sławy, które kochają swych fanów tylko wtedy, gdy tę miłość śledzi szklane oko kamery. Górski do niekochania zdolny nie był. Lubił ludzi, lubił biesiadować, zachwycało go zawsze i niezmiennie, kiedy słuchali.

Złoty medal olimpijski, brązowy medal mistrzostw świata - to największe osiągnięcia Pana Kazmierza. Ale nie to decydowało o jego zwycięstwie. Dla kogoś z mojego pokolenia i chyba nie tylko wiadomość o jego smierci była nie tyle zła, co zwyczajnie niewiarygodna. Pan Kazimierz był przecież zawsze i miał być zawsze. Musiał być zawsze, by prowadzić nas przez sport w te rzadkie miejsca, gdzie pozostała w nim jeszcze czystość i uczciwość. Pan Kazimierz był uosobieniem kogoś, kto do nieuczciwości zdolny nie jest. Niezdolna była do tego jego natura.

Kiedy więc nie starczało mi mojej intuicji, by ocenić jakieś zdarzenie, "pożyczałem" intuicję od niego. W ten sposób z każdym dniem stawał mi się bardziej potrzebny.

Dlatego tak ciężko pogodzić się z tym, że go nie ma. Szczerze mówiąc, to do dziś mi się to nie udało. Wciąż szukam Jego pomocy. Co Pan Kazimierz by na to powiedział?

Z wielu powiedzeń, z których słynął, jego ulubionym było: "Dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe". A ponieważ piłka wciąż jest w grze, wciąż możliwe jest wszystko. Na przykład to, by nadal był dla nas przewodnikiem. W tej roli stoi ponad czasem.

źródło: Gazeta Wyborcza