Okolice Highbury

Highbury to część dzielnicy London Borough of Islington, znajdującej się w północnym Londynie.

Arsenal Stadium był zlokalizowany na Highbury, i stąd jego popularna nazwa. W tym roku Arsenal przeszedł na nowy obiekt, blisko Ashburton Grove. Stary Highbury Stadium zostanie przekształcony w budynki mieszkalne.

Na Highbury składa się kilka miejsc:
- Finsbury Park, północne Highbury
- Holloway, zachodnie Highbury
- Islington i Canonbury, południowe Highbury
- Newington Green, południowo-wschodnie Highbury
- Stoke Newington, wschodnie Highbury

Highbury było częścią majątku Tolentone, o którym wspomniano w Domesday Book. Dom Dworski był usytuowany we wschodniej części Hornsey Road, blisko skrzyżowania z Seven Sisters Road. Po upadku tego dworu nowy został zbudowany w 1271 roku na południowym wschodzie. Był on inny niż poprzedni, ponieważ był usytuowany na wzgórzu, został nazwany Highbury, od strefy która nosiła taką nazwę.

Prawo własności zostało dane Alicii de Barrow, która w 1271 roku przekazala je do Priory of St John of Jerusalem, również znane jako Knights Hospitallers in England. Lord Priory, który był zamożny zbudował dwór Highbury jako pokaźny, kamienny budynek z folwarkiem i stajnią.

W 1381 oku podczas buntów chłopów Jack Straw doprowadził dwudziestotysięczny tłum awanturników, którzy "obrażeni na zamożność i arogancję"Rycerzy Hospitallers, zniszczyli dwór Highbury. Robert Hales, który schronił się w Tower of London został pojmany i ścięto mu głowę na Tower Hill. Jack Straw i kilku jego towarzyszy wykorzystali umiejscowienie tymczasowej centrali; wrak dworu pozostał znany przez następne 500 lat jako Zamek Jacka Strawa- niegdyś pub, teraz mieszkania- Whitestone Ponds, Hampstead, które zostały tak nazwane po swoich pół-legendarnych przywódcach buntów.

Highbury House pozostawał własnością rycerzy St John, aż do momentu zarekwirowania go przez Henryka VIII w 1540 roku. Ziemia była własnością dynastii dopóki Parlament nie zaczął jej sprzedawać w 17-stym stuleciu.

John Dawes, majętny makler, nabył zamek Jacka Strawa, łącznie z otaczającym go 1 km2 ziemi. W 1781 roku za cenę Ł10 000 wybudował Highbury House, tam gdzie stał Dwór Highbury. Przez następne 30 lat budynek zyskiwał nowych właścicieli. Pierwszym z nich był Alexander Aubert, a później John Bentley. Ziemia w okolicy Budynku Highbury została wystawiona na sprzedaż w 1794. Po roku 1894 Budynek Highbury, wraz z pozostałościami gruntów został przekształcony w szkołę. W końcu w 1938 roku Budynek Highbury został zniszczony i od strony Leigh Road zostały wybudowane mieszkania.

W 1740 roku otworzono mały bar [pub], w którym podawano mocne piwo i ciasta.

W 1770 roku William Willoughby wziął w posiadanie Pub Highbury, i bardzo zwiększył jego popularność. Powiększył go i wprowadził kilka istotnych udogodnień[między innymi umożliwił gościom grę w popularne wówczas Bat and trap, rozbudował ogrody]. Pub mógł zaopatrywać w posiłki 2000 osób. Miały tu miejsce liczne koncerty, potańcówki i było to jedno z najpopularniejszych miejsc spotkań w Londynie.

W 1865 roku znacznie rozbudowano pub. Znalazły tu miejsce: platforma taneczna, przebudowany teatr, pantomima, sala muzyczna i wiele innych rzeczy. W tym okresie pub przeżywał chwile sukcesu. Po zamieszkach wywołanych przez studentów ze Szpitala Bartaw w 1869 roku, ludzie zaczęli skarżyć się na pub, przez co ten tracił swoją popularność. W konsekwencji, w 1871 roku została mu odebrana licencja na organizowanie potańcówek.

W 1794 roku na Highbury składały się: Highbury House, Highbury Hill House, Pub Highbury i Plac Highbury, który został zbudowany na terenie dzierżawionym przez Johna Dawesa. Według planu zamierzano stworzyć Albert Park, o powierzchni 1 km2, który miał znajdować się pomiędzy ulicami: St Paul's Road/Balls Pond Road, a Seven Sisters Road. Natomiast 111 000 m2 gruntu, gdzie teraz znajdują się Highbury Fields miało pozostać nieużytkami i dopiero w 1869 roku, wraz z inną ziemią, stworzono Finsbury Park o powierzchni 465 000 m2. Reszta terenu została przeznaczona na cele budowlane.

Obszar rozwijał się w dwóch etapach: w latach 1870-tych zbudowano dużo willi w stylu włoskim w południowej części Highbury. Następnie w północnym Highbury znalazł swoje miejsce rynek, koło którego wybudowano kolejne domy. Następne domki budowano aż do 1918 roku, ale sytuacja uległa zmianie po II wojnie światowej.

Podczas II wojny światowej Highbury było ostro bombardowane przez rakiety typu V-1. Na przykład 17 czerwca 1944 roku jedna z rakiet V-1 uderzyła w Highbury Corner i Hotel. Zginęło wtedy 26 ludzi, a rannych zostało 150 osób. To miejsce nie zostało nigdy odbudowane; zasadzono tam drzewa i posiano trawę.

Po II wojnie światowej rozpoczęto wielkie odbudowywanie zniszczeń, które były efektem bombardowań. Kilka willi nie zostało już odbudowanych. Podczas bumu mieszkaniowego z początku lat 80' mieszkańcy okolic Highbury byli coraz zamożniejsi. Władze zaczęły sprzedawać wielkie wille prywatnym deweloperom, którzy dysponowali sporymi zasobami finansowymi, aby ci odrestaurowali je. Na przykład w 2004 roku władze Islington odsprzedały 4 budynki na Highbury New Park za 1 milionów funtów każdy.