Obszerny wywiad z Junichim Inamoto

22.06.2013, 16:03, Adam Cygański 10 komentarzy

Kiedy w 2001 roku do Arsenalu trafił Junichi Inamoto, nikt się spodziewał się zamieszania, jakie wywoła.

Transfer ten wywołał wielką euforię w japońskich mediach, a wielu dziennikarzy z tego kraju zjawiało się na każdej konferencji prasowej na Highbury czy to w centrum treningowym. Mało tego, zawodnik co tydzień zwoływał własną konferencję prasową dla japońskich dziennikarzy. Nawet mecze rezerw, w których grał Inamoto wzbudzały wielkie zainteresowane w Kraju Kwitnącej Wiśni.

Inamoto był jedynie wypożyczony z Gamby Osaka. Jako że w tamtym czasie pomoc Arsenalu była bardzo mocno obsadzona, 21-letni wówczas Japończyk rozegrał tylko cztery mecze w koszulce The Gunners (w Pucharze Ligi Angielskiej i w Lidze Mistrzów), w tym ani jednego w lidze.

Po pobycie w północnym Londynie Inamoto przeniósł się do Fulham, West Bromu, Cardiff City, Galatasaray, Eintrachtu Frankfurt, Stade Rennes i rodzimego Kawasami Frontalne, którego barw broni do dziś.

Junichi, co na zawsze zapamiętasz z pobytu w Arsenalu?

Ogólnie to, iż był to wielki klub z wieloma znanymi piłkarzami. Uważam, że ten czas dostarczył mi wiele dobrego doświadczenia.

A pamiętasz, jak wyglądało kilka pierwszych tygodni w Arsenalu? Byłeś młody, przybyłeś do nowego kraju i nie znałeś języka – czy tęskniłeś za domem?

Pierwsze dwa tygodnie były bardzo trudne. Tamtejsza kultura i język zupełnie się różniły. Wszystko było dla mnie obce, więc tak, tęskniłem.

Co tydzień musiałeś zwoływać konferencję prasową dla japońskich mediów. Czy byłeś świadom wielkiego zainteresowania, jakie po tym transferze wzbudzałeś w swoim kraju?

Masz rację, w mediach poświęcano mi wiele uwagi, czego zupełnie się nie spodziewałem. To dlatego, iż Japończyk trafił w ligi angielskiej i to do tak wielkiego klubu, jednak mimo wszystko byłem bardzo zaskoczony tak wielkim zainteresowaniem.

Czy zachętą przy podejmowaniu decyzji o przejściu do Arsenalu było to, że mogłeś przyczynić się do podwyższenia poziomu japońskiej piłki?

Nie. To była wyłącznie osobista decyzja. Chciałem iść do Anglii i do Arsenalu, jednak uważam, że dzięki temu Japończycy lepiej zrozumieli futbol.

Grałeś w drużynie, która w sezonie 2001/02 wywalczyła dublet i która do dziś uważana jest za jedną z najlepszych w historii angielskiej piłki. Który zawodnik z tamtej drużyny szczególnie się wyróżniał według Ciebie i dlaczego?

Dla mnie najbardziej wyróżniał się Dennis Bergkamp, a szczególnie jego podejście do treningów i meczów. On wywarł na mnie największe wrażenie.

Miałeś jedynie okazję zagrać koszulce Arsenalu w Lidze Mistrzów i w Pucharze Ligi Angielskiej. Czy byłeś sfrustrowany z tego powodu, że nie udało Ci się zagrać w Premier League?

Czułem, że wkoło mnie jest wielu silnych zawodników, więc tak naprawdę inaczej być nie mogło, jednakże mogłem z nimi codziennie trenować, przez co wiele się nauczyłem, więc nie czułem frustracji z tego powodu. Był to dla mnie pierwszy klub w Europie, więc wszystko było dla mnie nowe. Tak jak wcześniej wspomniałem, wtedy pomoc Arsenalu była bardzo mocno obsadzona.

Twoje najważniejsze wydarzenie podczas pobytu w Arsenalu?

Zdobycie dubletu. Ceremonia, potem podróż po ulicach Londynu otwartym autobusem wśród kibiców – to bardzo dobre wspomnienie.

A jak układały się Twoje relacje z Arsenem Wengerem?

On był zawsze bardzo pomocny podczas treningów. Arsenal był moim pierwszym europejskim klubem i był to dla mnie trudny moment. Uważam, że Wenger to rozumiał. Jestem mu bardzo wdzięczny za to, jak mnie wspierał.

Czy pomogło mu w tym to, że poznał on Japończyków i ich kulturę i czy widziałeś się z nim od czasu opuszczenia Arsenalu?

Wenger spędził w Japonii dwa czy trzy lata i uważam, że w tym czasie poznał naszą kulturę i nasze charaktery. To mi pomogło. Bez tego zapewne byłoby mi trudniej. Odkąd opuściłem Arsenal widziałem się z nim na meczach Premier League, jednak odkąd opuściłem Anglię, nie miałem okazji się z nim widzieć.

Byłeś jedynym Japończykiem grającym w Anglii i jednym z kilku występujących w Europie – odczuwałeś z tego powodu presję?

Nie presję, lecz zdecydowane poczucie odpowiedzialności.

Później w Tottenhamie grał Twój rodak – Kazuyuki Toda – który również przechodził tam przez trudny okres. Czy rozmawiałeś z nim w tamtym czasie?

Jako że obaj żyliśmy w Londynie, od czasu do czasu się spotykaliśmy. Do dziś utrzymujemy kontakt.

Opuściłeś Arsenal, a potem grałeś w Fulham, WBA i Cardiff City. Co różniło te kluby od Kanonierów?

Przede wszystkim to, że Arsenal to ogromny klub, jednakże we wszystkich klubach w Anglii, w których grałem, standardy były bardzo wysokie.

Powiedz nam coś o reprezentacji Japonii. Czy 2002 rok i powołanie na Mundial to nadal Twoje największe osiągnięcie w kadrze narodowej?

Tak, to moje największe osiągnięcie w reprezentacji. Grałem wtedy w Arsenalu, przez co byłem wysoko oceniany przez mych rodaków.

Czy większa ilość Twoich rodaków grających w Europie przekłada się na wyższy poziom reprezentacji Japonii?

Myślę, że tak. Polecam tego typu rozwiązanie. To pomaga zawodnikom lepiej zrozumieć futbol, gdyż standardy w Europie są zdecydowanie wyższe.

Co dał Ci czas spędzony w Arsenalu?

Zdecydowanie rozwinąłem się pod względem technicznym i nabyłem większego doświadczenia.

Czy chciałbyś zobaczyć nowy stadion Arsenalu i to, jak od tamtego czasu zostało przekształcone Highbury?

Tak. Gdy ja tam jeszcze byłem, Arsenal grał na Highbury, więc nie dane mi było zagrać na nowym terenie. Jeśli nadarzy się taka okazja, chciałbym się tam udać.