Pięć meczów, które zrobiły z Rice'a gwiazdę

16.07.2023, 17:28, Rafał 9 komentarzy

Dziesięć lat temu Declan Rice zastanawiał się, jak będzie wyglądała jego przyszłość w futbolu, po tym jak w wieku 14 lat został zwolniony przez Chelsea, co zrujnowało jego marzenia.

Dziś wiele z nich stało się rzeczywistością. Znalazł sposób, aby na zawsze wpisać się w historię West Hamu United, prowadząc ich do europejskiej chwały. Mając zaledwie 24 lata, dzięki swoim występom dla reprezentacji Anglii na Euro 2020 i Mistrzostwach Świata 2022 jest powszechnie uważany za jednego z najlepszych defensywnych pomocników na świecie.

To była niezwykła podróż dla naszego najnowszego nabytku i wybraliśmy pięć kluczowych meczów w jego dotychczasowej karierze, które pokazują, jak jego gwiazda ciągle rośnie, podczas gdy on planuje nowe wyzwania w Arsenalu.

1. Burnley 1-2 West Ham United (21 maja 2017)

"Odkąd zacząłem kopać piłkę, zawsze było to moim marzeniem [grać w Premier League], więc moje pragnienie się spełniło i jestem zachwycony."

Mogło to być chwilowe. Mogło to mieć miejsce w nieznanych okolicznościach Turf Moor. Ale to był moment, na który Declan pracował całe swoje życie.

W 91. minucie ostatniego meczu sezonu 2016/17, tablica czwartego sędziego rozświetliła linię boczną Turf Moor fluorescencyjnym numerem 41. Mało kto z kibiców West Hamu wiedział, jak bardzo ten numer zostanie doceniony w kolejnych latach. 18-letni Declan z entuzjazmem wszedł na boisko i próbował zrobić wrażenie mimo ograniczonego czasu. Sześć dotknięć piłki, sześć celnych podań i chwilę pózniej gwizdek kończący jego pierwszy krótki epizod w profesjonalnej piłce. Te kilka minut znaczyło wszystko dla kogoś, kto musiał zmagać się z trudnościami życia piłkarza znacznie wcześniej, zanim zaczął cieszyć się sukcesami.

Urodzony w Kingston-upon-Thames Declan należał do szkółki Chelsea przez siedem lat, zanim został zwolniony w 2013 roku w wieku 14 lat. Załamany, dostał kolejną szansę w West Hamie, gdzie zmagał się z tęsknotą za domem, konkurencją o miejsce w drużynie i był ostatnim zawodnikiem, któremu zaproponowano stypendium. Jednak kiedy nadszedł ten dzień w grudniu 2015 roku (podpis pierwszego profesjonalnego kontraktu), a jego przyszłość stała się trochę bardziej pewna, nie było mowy o zatrzymaniu go.

Po awansie do drużyny do lat 23 zdobył Puchar Premier League U21, poprowadził swój zespół do awansu do Premier League 2 Division 1 i został najlepszym graczem sezonu w akademii. Następnie dostał najważniejszą nagrodę - był to profesjonalny debiut. Te sekundy przeciwko Burnley oznaczały, że zawsze będzie graczem Premier League - teraz pytanie, jak dobry może się stać?

2. West Ham United 1-0 Arsenal (12 stycznia 2019)

"Można zobaczyć na moim świętowaniu, jak wiele to dla mnie znaczyło! To był wyjątkowy moment."

To był występ, który zwrócił na Declana uwagę Kanonierów na całym świecie. Zaledwie dwa dni przed swoimi 20. urodzinami zaprezentował występ godny uznania, zapewniając zwycięstwo swojemu zespołowi i zaliczając swoją pierwszą profesjonalną bramkę. W ciągu zaledwie 18 miesięcy, szybko stał się tematem rozmów na London Stadium. Tylko Michael Carrick osiągnął 50 występów wcześniej niż ten nastolatek.

Po zastąpieniu Slavena Bilica na stanowisku trenera Młotów, David Moyes początkowo szukał doświadczenia, ale talent Declana nie mógł już być dłużej ignorowany. Rozmyślając o różnych sposobach na wykorzystanie wszechstronności swojego młodego zawodnika, Moyes najczęściej stawiał go na pozycji środkowego, lewego i prawego obrońcy oraz defensywnego pomocnika. Ta ostatnia pozycja to miejsce, w którym następny szef West Hamu, Manuel Pellegrini, postanowił umieścić Declana na stałe. Okazało się to mądrą decyzją. Doskonale zilustrował to jego pokaz gry przeciwko nam, gdzie mogliśmy zobaczyć jego szeroki wachlarz umiejętności na środku boiska.

Tego popołudnia nadszedł jego wielki moment, kiedy inny człowiek związanym z Arsenalem, Samir Nasri, podał mu piłkę w zatłoczonym polu karnym. Declan był uosobieniem spokoju, kiedy bez wysiłku uderzył futbolówkę obok Bernda Leno, ostatecznie zdobywając zwycięskiego gola. Był obecny przez cały mecz. Odbierał piłkę 10 razy - zdecydowanie więcej niż ktokolwiek inny na boisku - i osiągnął przyzwoitą celność podań na poziomie 85 procent. Gra Declana została później wybrana jako Indywidualne Osiągnięcie Sezonu przez klub, co dodatkowo podkreśliło jego znaczenie dla drużyny i zachęciło innych poza wschodnim Londynem do śledzenia jego postępów.

3. Anglia 5-0 Czechy (22 marca 2019)

"Zadebiutowałem przed 80 000 kibiców, a moja rodzina tam była. Moja dziewczyna, moi bracia, to było coś wyjątkowego."

Kwitnący potencjał Declana nie tylko przyciągnął uwagę wielu kibiców, ale także skłonił Garetha Southgate'a do postawienia młodego pomocnika na pierwszym wielkim rozdrożu jego kariery.

Od 16 roku życia reprezentował Republikę Irlandii na szczeblu międzynarodowym. Kwalifikował się do reprezentacji tego kraju dzięki dziadkom z Cork. Po 23 występach na różnych poziomach młodzieżowych w marcu 2018 roku Martin O’Neill dał mu szansę wystąpienia w trzech meczach dla Zielonej Wyspy. Żaden z nich nie był jednak meczem o stawkę, co otworzyło drzwi reprezentacji Anglii na przyciągnięcie go z powrotem do kraju jego narodzin, wierząc, że ma potencjał, aby przez następne dziesięciolecie stać się kluczowym zawodnikiem ich środka pola.

Miesiąc po tym, jak Rice zdecydował się zmienić barwy, założył słynną białą koszulkę po raz pierwszy w kwalifikacjach do Euro 2020 na Wembley. Kiedy Anglia prowadziła 3-0 i spokojnie grała przeciwko Czechom, Southgate postanowił dać swojemu młodemu zawodnikowi szansę w postaci 30 minut gry. Do końca meczu Anglik pomógł swojej drużynie strzelić jeszcze dwa gole i na tyle zaimponował swojemu nowemu szefowi, że został wprowadzony do pierwszej jedenastki na mecz w Czarnogórze tydzień później, który zakończył się przekonującym zwycięstwiem 5-1.

Kości zostały rzucone, a Anglia znalazła swojego przyszłościowego środkowego pomocnika. Od tego momentu Declan zostawał powoływany do składu reprezentacji Anglii prawie za każdym razem i miał znaczący wkład w jeden z najbardziej udanych okresów w historii tej reprezentacji.

4. Anglia 1-1 Włochy (11 lipca 2021)

"Po prostu pomyślałem sobie 'wyjdę tam i to zrobię. To jest finał, co masz do stracenia?' I prawdopodobnie robiłem z piłką rzeczy, których nie robiłem nigdy wcześniej."

Mówiąc najprościej, to był najważniejszy mecz w karierze Declana do tej pory. Te pierwsze dwa występy w reprezentacji otworzyły mu drogę do regularnego grania w drużynie prowadzonej przez Southgate'a, akurat na czas, kiedy rozpoczął się opóźniony turniej Euro 2020.

Wspaniałe lato dla Anglii pozwoliło zawodnikowi West Hamu na owocną współpracę na środku pola z Kalvinem Phillipsem, która była siłą napędową podczas drogi Anglii do finału na Wembley. Declan wystartował we wszystkich siedmiu meczach, gdy cały kraj pogrążył się w szaleństwie z powodu osiągnięcia pierwszego dużego finału od 1966 roku.

Ktoś, kto ma zaledwie 22 lata i niesie na swoich barkach ciężar oczekiwań całego narodu, mając nadzieję, że zdoła odegrać swoją rolę w zakończeniu 55 lat rozczarowań, mógłby zamarznąć. Zamiast tego, on rozkwitł.

Najlepsze statystyki w drużynie: sześć odbiorów i cztery dryblingi podczas swojego pobytu na boisku. To skłoniło UEFA do wskazania w technicznym raporcie po meczu, że "przyciągnął uwagę przechwytami, odbiorami piłki i tym, że po zdobyciu jej, umiejętnie potrafił się wyrwać i wyjść spod agresywnego pressingu Włochów." Wszystko to sprawiło, że wielu podniosło brwi, kiedy Southgate zdecydował się zdjąć go z boiska na 15 minut przed końcem regulaminowego czasu gry wprowadzając Jordana Hendersona. Z perspektywy czasu, wielu ludzi wskazuje to jako kluczowy powód niezdolności Anglii do zdobycia nieuchwytnego drugiego gola, który mógłby ponownie przynieść futbol do domu.

Jedno jest pewne - widok Declana zakładającego bluzę z kapturem i obserwującego wynik z ławki dodał otuchy Włochom. Gianfranco Zola niedawno powiedział w BT Sport: "Rozmawiałem z Salvatore Sirigu, który był drugim bramkarzem Włoch. Powiedział, że nie mogli uwierzyć, gdy on [Rice] zszedł, bo myśleli, że był najlepszym zawodnikiem, jakiego mieli".

Anglia nie zdobyła kontynentalnego trofeum, którego tak bardzo pragnęła, ale to lato zdecydowanie umocniło reputację Declana na światowej scenie.

5. Fiorentina 1-2 West Ham United (7 czerwca 2023)

"Gdy zaczynałem w West Hamie 10 lat temu nie myślałem, że będę kapitanem klubu. Dzisiejszy wieczór, podnosić to trofeum, to zupełnie inny poziom."

Tylko Bobby Moore zrobił to wcześniej. Teraz Declan miał szansę dołączyć do najbardziej ikonicznego zawodnika Młotów, również będąc ich kapitanem podczas europejskiej chwały.

Mając tak blisko zdobycie tytułu Ligi Europy rok wcześniej, ale upadając w półfinale, drużyna Moyesa poszła o krok dalej w Lidze Konferencji. Prowadzona przez swojego inspirującego lidera, który zastąpił Marka Noble'a jako kapitan w poprzednie lato. Declan odegrał niewielką rolę w fazie grupowej, gdyż jego menedżer oszczędzał go na większe wyzwania i to okazało się dobrym wyborem. Podczas fazy pucharowej jego kapitan wyszedł na pierwszy plan. Asysta przyszła w wygranym 2-0 meczu przeciwko AEK Larnaka, a w ćwierćfinale zdobył niesamowitego gola pomagającego wyeliminować Gent, przy którym widowisko zaczęło się rajdem z własnej połowy boiska zakończone celnym strzałem do bramki.

Typowe, pełne akcji występy w obu meczach przeciwko AZ Alkmaar doprowadziły do finału z Fiorentiną i mimo pytań krążących wokół jego przyszłości w West Hamie w okresie poprzedzającym finał, Declan był niezwykle skupiony na osiągnięciu czegoś wyjątkowego z drużyną, którą reprezentował z dumą prawie 250 razy od profesjonalnego debiutu na Turf Moor w meczu przeciwko Burnley w 2017 roku.

Był człowiekiem z misją, dążącym do zdobycia trofeum. Żaden z graczy West Hamu nie wykonał więcej podań. Żaden z jego kolegów z drużyny nie wygrał więcej pojedynków. Patrolował środek pola, tłumiąc włoskie ataki i próbując wprowadzić własny rytm do swojego zespołu. Ostatecznie to jego klubowy kolega Jarrod Bowen zdobył dramatycznego gola na wagę zwycięstwa.

Bajkowe zakończenie czasu Declana we wschodnim Londynie było kompletnym. Tuląc srebrzyste trofeum po meczu wiedział, że odchodzi tak, jak chciał - jako uwielbiany mistrz, który odpłacił za pokładaną w nim 10 lat wcześniej wiarę. Jego dokonania oznaczają, że zawsze będzie mile widziany we wschodnim Londynie. Teraz natomiast ma nowy zespół i fanów gotowych przyjąć go z otwartymi ramionami, mając nadzieję, że w najlepszych latach swojej kariery zobaczą jeszcze więcej magicznych, decydujących o wygranej występów.