Sneijder: Zapomniałem o incydencie z Diaby'm

23.09.2008, 19:19, Rafał Denkiewicz 12 komentarzy

Pomocnik Realu Madryt i reprezentacji Holandii, Wesley Sneijder jest już gotowy do gry, po tym jak doznał kontuzji w starciu z Abou Diaby'm. Poniżej prezentuję część wywiadu, w kórym wziął udział Holender.

Jak się czujesz? Mówi się, że już jesteś gotowy do gry!

"Czuję się naprawdę świetnie. Bardzo ciężko pracowałem, trenowałem dwa razy dziennie, aby przyspieszyć proces mojej rehabilitacji. Duży wpływ na to wszystko miały dobrze wyrzeźbione mięśnie w kontuzjowanej nodze. Kiedy dowiedziałem się, że będę musiał pauzować trzy miesiące, to od razu powiedziałem sobie: "To będą tylko dwa miesiące". I tak będzie. Nie mogę się doczekać, kiedy znów nałożę koszulkę Realu Madryt.

Co pamiętasz z kontuzji na Emirates Stadium?

"Nie chcę pamiętać zbyt wiele z tego zajścia. Mogę jedynie powiedzieć, że czułem wielki ból i już wtedy wiedziałem, że to coś poważnego. Najważniejsze, że już o tym zapomniałem i czuję się znakomicie. Myślę tylko o powrocie na boisko. To logiczne, że przez pierwsze dni po kontuzji nie byłem zadowolony, ale kiedy zacząłem biegać, to wszystko się zmieniło. Teraz strzelam już nawet na bramkę, więc jestem naprawdę bardzo szczęśliwy."

Wybaczyłeś Diaby'emu?

"Nie mam mu czego wybaczać. To jest futbol i takie coś ma po prostu tutaj miejsce. To prawda, że był to tylko towarzyski mecz, a wejście było bardzo ostre, ale nie ma sensu mówić o jakimś wybaczaniu. Stało się i koniec."

Rozmawiałeś z nim?

"Nie, nie rozmawialiśmy ze sobą."

Co myślałeś, kiedy wracaliśmy z Londynu, a ty musiałeś siedzieć na wózku inwalidzkim?

"Było mi bardzo ciężko, ponieważ nie wiedziałem wtedy nawet, jak długo będę musiał pauzować. Na drugi dzień w szpitalu powiedziano mi, że rehabilitacja potrwa tylko trzy miesiące i oczywiście od razu sobie obiecałem, że skrócę ten czas. Te pierwsze dni były bardzo ciężkie, ponieważ przez głowę przechodziły mi różne myśli."

Co jest najgorsze w przebywaniu poza zespołem?

"Nie mogę pomagać moim kolegom i to mnie boli najbardziej. Muszę oglądać nasze mecze w telewizji. Oczywiście chcę również grać i trenować, ale fakt, że nie mogę im pomóc, boli mnie najbardziej."