Transferowy poker

19.08.2013, 19:04, Damian Burchardt 3723 komentarzy

19 sierpnia 2013 roku mija 50. dzień letniego okienka transferowego – okresu rewolucji, ewolucji czy przemeblowań w składach zespołów piłkarskich całego świata. W drużynie Arsenalu do rewolty natomiast nie doszło – jedyną nową „armatą” Kanonierów, jak do tej pory, okazał się reprezentant francuskiej młodzieżówki – Yaya Sanogo. Wydarzeniem dolewającym oliwę do ognia był sobotni, feralny mecz otwarcia sezonu przeciwko Aston Villi, który przelał czarę goryczy…

W taki oto sposób otrzymujemy znany wszystkim Kanonierom stan (przed)wojenny, kiedy to zawsze czujna frakcja "Wenger Outów" już niemal przykuwa się łańcuchami do bram The Emirates niczym Green Peace broniący Doliny Rospudy, grożąc oblężeniem stadionu dopóki The Gunners nie pobiją swojego rekordu transferowego. W odpowiedzi, strona „wiernych Arsene’owi” zaopatruje się w miejscowym Tesco Express w jajka i pomidory coby arsenalowych pieniaczy unieszkodliwić i odpowiedzieć im pięknym za nadobne. Pytanie, czy to konieczne, czy rzeczywiście musimy pluć do własnego talerza?

Faktem jest, że wspomniany mecz był nieszczęśliwy – to chyba najwłaściwsze określenie tych ponad 90 minut spotkania pomiędzy Arsenalem i The Villans. Wynik mógł ostatecznie być zupełnie inny, zarówno w przypadku lepszej gry Kanonierów, jak i mniej nagannej postawy Anthony’ego Taylora i spółki. To jednak przecież nie koniec rozgrywek, za nami raptem pierwsza kolejka. Wygrywając spotkanie z Fulham, Arsenal zanotuje i tak lepszy w porównaniu do zeszłego sezonu start, a jeżeli ten argument nikogo nie przekonuje, warto wspomnieć, że ubiegłoroczny mistrz Anglii również sezon zaczął od porażki. Tragedii więc nie ma, aczkolwiek Francuz znalazł się w niesamowitym ogniu krytyki, nakręcanym przez niezbyt udane (na tę chwilę) okienko transferowe Arsenalu, w szczególności wobec nieciekawej sytuacji kadrowej londyńczyków. Jednak kto spodziewał się, że w jednym meczu może dojść do urazów dwóch podstawowych obrońców, najlepszego piłkarza spotkania oraz mikrourazów innych zawodników?

Pewne jest, że Wenger ma do wydania dużą ilość gotówki. To potwierdzona informacja przez dziennikarzy czy osoby będące blisko klubu z The Emirates, przez oferty kupna Luisa Suareza czy, w ostateczności, przez samego Le Professeura podczas wielu konferencji prasowych. Czemu miałby więc nie skorzystać z dostępnego na koncie bogactwa i nie wzmocnić swojej drużyny, by ta była w stanie bić się znów o najwyższe laury?

Arsene Wenger tym okienkiem transferowym rozgrywa niezwykle ważną partię pokera. Kto miał kiedykolwiek styczność z tą grą wie, że podczas rozgrywki przez długi czas możesz być na minusie, na straconej pozycji, możesz przegrywać rozdanie za rozdaniem, ale jednym, genialnym ruchem nagle wracasz do gry. W talii dalej są do wyciągnięcia przecież asy takie jak Suarez czy Rooney. Nie chcę opowiadać się po stronie żadnej z wymienionych przeze mnie frakcji, bo do Deadline Day letniego okna transferowego 2013 zostały 2 tygodnie. 14 dni to czas wystarczający, by dokonać poważnych wzmocnień. Boss ma więc jeszcze pole do popisu, jednak jeżeli nie podoła, zgadzam się, faktycznie nic nie będzie w stanie go usprawiedliwić. Z ostateczną weryfikacją transferowych poczynań Francuza należy się jednak wstrzymać do 3 września.

Wierzę, że Wenger, niczym najlepsi pokerzyści świata, swoje karty dalej pewnie trzyma w ręce, przygotowując się do decydującego ruchu. Nie wiem, czy Arsene będzie chciał rozstrzygnąć tę potyczkę zagraniem urugwajskim, czy może brytyjskim, a może jeszcze innym, to zależy pewnie od okoliczności, czynników zewnętrznych – od rozdania. Zaufajmy swojemu menadżerowi, jego zmysłowi taktycznemu i pomysłu na tę partię, przed nami finałowe starcie.