Siedmiu Kanonierów powołanych do reprezentacji Anglii

14 listopada 1934 roku na towarzyski mecz przeciwko Mistrzom Świata Włochom powołano siedmiu piłkarzy Arsenalu, co do dziś stanowi rekord reprezentacji Anglii.

Co więcej, mecz ten odbył się na Highbury i zakończył zwycięstwem Synów Albionu 3-2. Spotkanie okrzyknięto ostatecznie "Bitwą na Highbury" z powodu wielu urazów i kontuzji. Warto wspomnieć, że w tamtym okresie zmiany były niedozwolone.

Frank Moss, George Male, Eddie Hapgood, Wilf Copping, Ray Bowden, Ted Drake i Cliff Bastin dumnie reprezentowali w tym starciu Arsenal. Hapgood po raz pierwszy założył opaskę kapitańską Anglii, podczas gdy Drake i Male debiutowali w trykocie Lwów Albionu.

Włochy niemalże cały mecz musiały sobie radzić w dziesiątkę po tym jak Drake zaledwie dwie minuty po pierwszym gwizdku sędziego złamał nogę Montiemu. W ciągu dziesięciu minut Azzurri tracili do rywala trzy bramki, po dublecie Erica Brooka i bramce samego Drake'a. Jeszcze w pierwszej połowie boisko na 15 minut opuścił Hapgood, który po łokciu jednego z przeciwników złamał nos.

Mimo powrotu na murawę Hapgooda i gry w przewadze, Anglia była pod ciągłą presją rywala. W drugiej połowie dwukrotnie do siatki trafił Meazza, który był też bliski wyrównania, ale golkiper Arsenalu, Moss, świetnie obronił jego strzał z dystansu.

W Anglii mecz ten został uznany za "prawdziwy" finał Pucharu Świata. Było to pierwsze spotkanie Włochów po zwycięstwie na Mistrzostwach Świata w 1934 roku, w których Synowie Albionu nie brali udziału. Mimo tego Anglię uważano za jeden z najsilniejszych zespołów w Europie.

Czytaj dalej: Arsenal z mistrzowskim hat-trickiem