Sylwetka naszego rywala: Burnley FC

02.12.2008, 16:32, Bartosz Polek 171 komentarzy

Najpierw odprawili Fulham, później oszołomili Chelsea. Teraz mają zamiar skompletować hat-trick jeśli chodzi o wyeliminowanie londyńskich drużyn z Carling Cup. Dziś Arsenal zawita na Turf Moor by zmierzyć się z Burnley w ramach ćwierćfinału Pucharu Ligi.

Relacja radiowa | Kanały internetowe | wyniki na żywo

Jednym z najpopularniejszych określeń futbolu jest pewnego rodzaju odrodzenie. Dzieciaki Arsene’a Wengera mogą niegrzecznie przebudzić się w hrabstwie Lancashire. Dodatkowo gospodarzy pozbawia nadziei fakt, że Kanonierzy zawsze bardzo poważnie podchodzili do spotkań z drużynami z Championship.

Burnley jest wysoko usytuowane w ligowej tabeli, co pozwala im myśleć o awansie o klasę wyżej. Jak dotąd przegrali u siebie tylko raz. W miniony weekend mieli ciężką przeprawę w meczu z Derby County, teraz czeka ich spotkanie z wysokiej klasy rywalem również w pucharach. Piłkarze tej drużyny będą więc musieli wspiąć się na wyżyny swoich umiejętności.

Chris Boden z ”Burnley Express” opowiada o szansach The Clarets we wtorkowym meczu, ich dotychczasowej formie w Carling Cup, długoterminowych ambicjach oraz dlaczego mają powody do zadowolenia z powodu nadchodzącego spotkania?

Dotychczasowa forma

- Oczywiście wynik meczu z Chelsea jest najważniejszy. To była prawdopodobnie najbardziej pamiętna noc dla Burnley od 25 lat. W 1983 roku pokonali w ćwierćfinale Tottenham aż 4:1, co fani Arsenalu mogą docenić. To był niewiarygodny wieczór na Stamford Bridge i w pełni zasłużona końcówka. Wspaniale grali podaniami, szukali swojego szczęścia tak jak ma to miejsce w rozgrywkach pucharowych, a ostatecznie w rzutach karnych zagrali na najwyższym poziomie. W spotkaniu z Fulham również wygrali zasłużenie po bramce w ostatniej minucie młodego Jay’a Rodrigueza, dla którego był to premierowy gol w klubie.

- Jeśli dziś zaczną w taki sposób, jak miało to miejsce w sobotę, czyli na wysokim poziomie, podaniami po ziemi, dobrą współpracą między linią pomocy a linią ataku, to wszystko im się odpłaci. Oczywiście tego sezonu nie zaczęli dobrze. W pierwszej kolejce polegli w Sheffield Wedenesday aż 4:1, potem przegrali u siebie z Ipswich Town 0:3. Od tamtej pory są jednak niepokonani na własnym obiekcie od 11 spotkań.

Godny obserwacji

- Jest tutaj kilku takich. Z defensywnego punktu widzenia, kapitan Steven Cauldwell, jest absolutnie fantastyczny. Został wyrzucony z boiska w czasie dogrywki meczu z Chelsea, lecz niegdyś był jednym z piłkarzy którzy znacznie przyczynili się do awansu do Premier League przez Sunderland. Jest solidny niczym skała, niezbyt szybki, lecz z prawdziwymi cechami przywódczymi. W ataku gra Martin Paterson, najlepszy snajper w drużynie, do łask trenera wraca również Chris Eagles. Robbie Blake jest kolejnym piłkarzem ze stylem, który nadaje na takich samych częstotliwościach co Eagles. Ta para może stworzyć problemy każdej drużynie, co dobrze mogliście zauważyć na Stamford Bridge.

- Oczami wyobraźni widzę Rodrigueza na ławce rezerwowych, ponieważ może na niej zasiąść aż siedmiu zawodników. Został włączony do drużyny zaledwie kilka tygodni temu. Jest młodym chłopakiem, ma zaledwie 19 lat. Jego ojciec grał niegdyś w lokalnych klubach i był typowym snajperem, w Jay’u płynie więc ta sama krew.

Kluczowy zawodnik

- Ade Akinbiyi. Jeśli jest na boisku to jestem przekonany, że zawsze stworzy rywalowi problemy. Jest piłkarzem z nieco większą siłą rażenia jeśli chodzi o jego wiek. W ubiegłym tygodniu rozpoczął mecz z Barnsley w pierwszym składzie, zagrał jednak poniżej oczekiwań i został zdjęty z boiska po pierwszych 10 minutach drugiej połowy. Zastąpił go Martin Paterson, który strzelił dwie niesamowite bramki. Jest zbudowany niczym super bokser wagi średniej i wszyscy wiedzą, że nie jest przyjemnością się z nim pojedynkować. Nie jest na tyle szybki, na ile by mógł, lecz znacznie udoskonalił się jako piłkarz, szczególnie po ubiegłorocznej współpracy z Andy Cole’m. Poprawił przyjęcie piłki i grę w powietrzu, myślę że wszyscy fani Burnley go kochają, mają do niego kredyt zaufania.

Taktyka

- Ludzie mogą spojrzeć na ich ‘dyscyplinarny’ rekord i zauważyć, że w obecnym sezonie zgromadzili już 5 czerwonych kartek, lecz szczerze mówiąc mija się to z prawdą, ponieważ oni nie są zespołem tego rodzaju. W niektórych meczach, tak jak choćby w dwóch ostatnich, grali z podwieszonym pomocnikiem, Grahamem Alexandrem. Innym razem grają systemem 4-4-2 z płynną linią ataku. Zwykle chcą przechwycić piłkę na skrzydle, podać ją do środka do Eaglesa lub Blake’a, a potem liczyć na spokój Patersona. Tak samo będą starali się zagrać również z Arsenalem.

Powody do radości

- Nie uważam że każdy przewiduje, iż Arsenal będzie łatwym przeciwnikiem. Rozmawialiśmy z Patersonem o tym, że ‘The Gunners’ odnieśli dwa efektowne zwycięstwa w Carling Cup na własnym stadionie, lecz to dowód prawdziwego męstwa grać przed taką publicznością, na taką skalę. Ich rezerwy grają na stadionie Barnet, i z całym szacunkiem, nie jest to tak przyjazne miejsce jak Turf Moor. Jestem przekonany, że młodzi chłopcy wyjdą na boisko, będą chcieli pokazać swoje ‘show’, lecz z drugiej strony Burnley jest niepokonane u siebie od 11 spotkań, mają za sobą mecz z Chelsea i w pamięci mecz z Arsenalem w FA Cup, w którym nie byli specjalnie gorsi. Oni również mają swoją szansę.

- Fani bardziej wierzą, niż przewidują, a w minutę po ostatnim gwizdku w meczu z Chelsea, całe miasto po prostu oszalało. To powtórzyło się w meczu z QPR, kiedy wygrali musząc gonić wynik przez cały mecz. Są na czwartym miejscu w tabeli, marzą o grze w Premier League, grać z takimi drużynami jak Arsenal czy Chelsea w każdy weekend, a nie tylko jedno spotkanie w pucharach. Futbol jest tu przyjemny dla oka, dzięki czemu całe miasto również zyskało na wartości.

Wrażenia na temat Arsenalu

- To był wspaniały mecz w FA Cup w poprzednim sezonie. Pamiętam sytuację na początku meczu Kyle’a Lafferty’ego, który główkował w poprzeczkę. Dwa przebłyski Eduardo zadecydowały o zwycięstwie. Jego pierwsze wykończenie było cudowne, drugi gol Nicklasa Bendtnera również był wspaniały. Może jeśli Lafferty nie zostałby wyrzucony z boiska, mecz potoczyłby się inaczej. Patrząc wtedy na skład Arsenalu byli tam światowej klasy piłkarze, tacy jak Bacary Sagna czy Emmanuel Eboue. Nawet jeśli oni dziś nie będą mogli wystąpić, to będzie grał Aaron Ramsey, wszystko wiemy również o Marku Randallu. To najlepsi piłkarze i będzie to ogromne zadanie.

- Ludzie nie czuli się po ostatnim meczu źle, pomimo że decyzja wobec Lafferty’ego była dosyć kontrowersyjna. Burnley jest zazwyczaj dumne i mają trochę uznania w całym kraju za swój wysiłek i sposób gry. Ciągle poprawiają swoje umiejętności i grają coraz lepiej atakiem pozycyjnym. Cieszą się z aplauzu, jaki otrzymują i podbudowani na zwycięstwie z Chelsea chcą powrócić do serc wszystkich obywateli.