Menedżerowie Arsenalu

Jeden z najwybitniejszych szkoleniowców w historii angielskiej piłki. Do czasu Arsene'a Wengera najbardziej utytułowany trener Arsenalu. Jako piłkarz występował w... Tottenhamie. Karierę trenerską rozpoczął w Northampton Town. Potem trenował Leeds i Huddersfield Town. Z tym ostatnim klubem zdobył Puchar Anglii (1921/22) i dwa mistrzostwa Anglii (1923/24, 1924/25). Po jego odejściu klub wywalczył kolejne mistrzostwo (1925/26). Był to pierwszy w historii angielskiej piłki przypadek, aby drużyna zdobyła trzy tytuły mistrza z rzędu. Od tamtej pory udało się to jeszcze Arsenalowi (1931-1935), Liverpoolowi (1981-1984) i Manchesterowi United (1998-2001). Huddersfield do dziś nie powtórzyło sukcesów za czasów Chapmana.

Do Arsenalu przyszedł w 1925 roku i spędził w nim 11 lat. Całkowicie zrewolucjonizował taktykę, ustawiając zespół w systemie 3-3-4 (wcześniej stosowano 2-3-5). W ten sposób dostosował ustawienie do zmian w przepisie o spalonym. W czerwcu 1925 roku postanowiono, że zawodnik jest na spalonym, jeśli przed nim a linią bramkową są dwaj piłkarze drużyny przeciwnej. Wcześniej przepisy mówiły o trzech zawodnikach. Zmianę taktyki zaproponował piłkarz Charlie Buchan. Polegała ona na przesunięciu jednego z pomocników do obrony, a jednego z napastników do pomocy. Do tego czasu za zastawianie pułapki ofsajdowej odpowiadało dwóch stoperów. Po poprawce Champmana odpowiedzialność spadała na jednego obrońcę, a dwóch pozostałych miało skupić się na blokowaniu boków boiska.

W pierwszym sezonie Chapmana Arsenal zajął drugie miejsce, ale potem przez cztery sezony był ligowym średniakiem. W 1927 roku pierwszy raz dotarł do finału Pucharu Anglii, ale przegrał 0:1 z Cardiff City. Potem jednak Chapman zaczął sprowadzać gwiazdy - na Highbury trafili Cliff Bastin, David Jack, Alex James i Eddie Hopgood. W 1930 roku po zwycięstwie w finale nad Huddersfield 2:0, zespół zdobył Puchar Anglii. Rok później Chapman zdobył pierwsze mistrzostwo Anglii w historii Arsenalu. Jego zawodnicy w drodze po tytuł zdobyli 127 gol, co do dziś jest klubowym rekordem. W następnym sezonie zespół zajął drugie miejsce w lidze i przegrał w finale Pucharu Anglii z Newcastle 1:2. W sezonie 1932/33 zespół zdobył mistrzostwo, strzelając 118 goli. Chapman zmarł na zapalenie płuc w styczniu 1934 roku.

Był jednym z pierwszych szkoleniowców, który całkowicie brał odpowiedzialność za zespół. Jako pierwszy współpracował z fizjoterapeutą. W historii Arsenal zapisał się nie tylko jako wybitny taktyk - to jego pomysłem było zmienienie nazwy stacji metra leżącej najbliżej Highbury z Gillespie Road na Arsenal. To także on zmienił barwy Arsenalu, dodając do czerwonych koszulek białe rękawy. W 2003 roku Chapman został włączony do Galerii Sław angielskiego futbolu w uznaniu za wpływ, jaki wywarł na piłkę. Jego popiersie stoi przed wejściem na jedną z trybun Emirates Stadium. Przeniesiono je sprzed stadionu Highbury.

Sezonie 1933/34 w roli trenera Arsenalu dokończył Joseph Shaw i zdobył drugie mistrzostwo z rządu. Potem jego miejsce zajął George Allison, były dziennikarz, który komentował w radio porażkę Arsenalu z Cardiff w finale Pucharu Anglii w 1927 roku. Przed śmiercią Chapmana Allison był redaktorem klubowej gazetki. Allison nie wtrącał się w treningi piłkarzy (za to odpowiadali Joe Shaw i Tom Whittaker), odpowiadał natomiast za politykę transferową i relacje z mediami.

W pierwszym sezonie pod wodzą Allisona Arsenal zdobył trzecie z rzędu mistrzostwo (1934/45), rok później Puchar Anglii. W następnym sezonie zespół zajął trzecie miejsce w lidze, z Pucharu odpadł w ćwierćfinale. W sezonie 1937/38 Arsenal znów zdobył mistrzostwo, by rok później zająć piąte miejsce. Następny sezon z powodu wybuchu II wojny światowej został przerwany. W czasie wojny karierę zakończyło wielu świetnych piłkarzy Arsenalu (np. Cliff Bastin i Ted Drake) i w sezonie 1946/47 "Kanonierzy" zajęli dopiero 13. miejsce w lidze. Allison zrezygnował. Był "prototypem" szkoleniowców jakich znamy dzisiaj. Rozmowny, świetnie rozumiał się z mediami. W 1939 roku zagrał samego siebie w kryminalnym filmie "Tajemnica stadionu Arsenalu". Udział w nim wzięło również kilku piłkarzy, takich jak Cliff Bastin i Eddie Hopgood.