Obszerny wywiad z Abou Diabym

24.08.2014, 05:44, Jakub Knapik 42 komentarzy

Pomocnik Arsenalu, Abou Diaby, udzielił obszernego wywiadu dla oficjalnej strony klubu.

Dla wielu kibiców Arsenalu ostatni mecz ubiegłego sezonu rozegrany z Norwich na Carrow Road był mało istotny - Kanonierzy mieli już zapewnione 4 miejsce w lidze, a myśli wszystkich były zwrócone ku nadchodzącemu finałowi FA Cup na Wembley.

Dla Diaby'ego mecz ten był natomiast czymś bardzo ważnym - nie tylko z powodu jego 28 urodzin, ale również faktu, że wracał do pierwszej drużyny Arsenalu po 14-miesięcznej pauzie spowodowanej kontuzją kolana.

Odkąd trafił do Arsenalu z Auxerre w 2006 roku (w tym samym czasie co Theo Walcott i Emmanuel Adebayor), pomocnika prześladował ogromny pech. W ciągu jego 8,5 letniej przygody w Anglii wystąpił w zaledwie 179 spotkaniach. Długoterminowe kontuzje były przeplatane świetnymi meczami, po których jego absencja była coraz to bardziej bolesna.

Mimo przykrych doświadczeń, Abou nie ogląda się za siebie. Po roku ciężkiej pracy jest gotów na zebranie jej żniw.

Opowiedz nam o swoich odczuciach, gdy wybiegłeś na murawę w meczu z Norwich

Czułem się świetnie, czekałem na ten moment bardzo długo. Ciężko pracowałem przez wiele miesięcy by wrócić i grać, więc byłem naprawdę szczęśliwy. Były to również moje urodziny, i dostałem nawet owację od fanów. Nigdy tego nie zapomnę.

Czy Twoim głównym celem był powrót jeszcze przed końcem sezonu?

Tak, chciałem wrócić i zagrać w przynajmniej jednym meczu. Było to swego rodzaju osiągnięcie i jestem szczęśliwy, że udało mi się je dokonać.

Nie grałeś od marca ubiegłego roku. Czy byłeś zdenerwowany?

Nie, nieszczególnie. Oczywiście zawsze czujesz się lekko spięty przed powrotem po takim czasie, ale wszystko było w porządku gdy już zagrałem. Nie czułem żadnego bólu, wręcz przeciwnie – czułem się świetnie!

To musiała być duża ulga – zagrać pierwszy mecz po powrocie z kontuzji i nie doznać jej nawrotu. Czy obawa o to była dużą przeszkodą do pokonania?

Oczywiście to dodaje Ci pewności siebie, gdy czujesz się świeżo, i gdy biegniesz i myślisz ‘’OK., wszystko jest w porządku’’. Teraz nie mogę doczekać się gry w kolejnych spotkaniach.

Skoro tak, to czy po meczu uczciłeś gdzieś swój powrót i swoje urodziny?

Nie, nie zrobiłem nic specjalnego. Oczywiście byłem szczęśliwy z obu tych rzeczy, ale chcę w pełni skupić się na najbliższej przyszłości.

W ubiegłym roku musiały być chyba momenty, w których powrót wydawał się bardzo odległą sprawą, racja?

Dokładnie. Mimo to byłem pewien, że to nastąpi. Najważniejszą rzeczą było powrócić zdrowym i bez problemów – było to ważniejsze niż ustalanie konkretnej daty. Byłem na tym szczególnie skupiony, ale byłem po prostu szczęśliwy mogąc wrócić i po prostu grać.

Czy Arsène Wenger powiedział Ci wcześniej, że zagrasz w tym meczu?

Nie, nic mi nie powiedział. Tydzień wcześniej, podczas meczu z WBA, również siedziałem na ławce, wiec niczego nie oczekiwałem. W końcówce spotkania wysłał mnie na rozgrzewkę, a potem wpuścił na boisko, co było wspaniałe.

Co działo się od tego meczu? Jak minął okres przygotowawczy?

Plan był taki, by przepracować całe lato. Po spotkaniu z Norwich dostałem 3-tygodniowy urlop, a potem zacząłem ponownie trenować, tym razem we Francji. Skupiałem się na budowaniu siły i wytrzymałości, co wyszło całkiem nieźle. Czuję się dobrze i trenuję z resztą składu. Jestem szczęśliwy mogąc znów tu być i chcę ćwiczyć jeszcze więcej, by wrócić na wysokim poziomie. Oczekuję dobrego sezonu.

Czym różni się Twoje przygotowanie do tego sezonu od zeszłych lat? Czy kontuzje zmieniły sposób, w jaki się przygotowujesz?

Lekko się różnią, ponieważ mam za sobą rok bez gry i chcę, by wszystko było w porządku przed nadchodzącą kampanią. Robię wszystko, co jest możliwe, by wrócić silniejszym i być częścią drużyny. Gdy omija Cię okres przygotowawczy, wiele spraw się komplikuje. Skupiam się na każdym detalu i mam nadzieję, że uda mi się wszystko zrobić tak, jak należy – wtedy będę mógł zobaczyć na jakim poziomie się znajduję i wyznaczyć sobie nowe cele, takie jak regularna gra.

Twój optymizm odzwierciedla się także na reszcie zespołu. Czy sądzisz, że drużyna może wejść w sezon pod mniejszą presją, jako że posucha pucharowa została przerwana?

Tak sądzę. Teraz wszyscy zdaliśmy sobie sprawę, że wspólnie możemy coś osiągnąć. Dawniej graliśmy bardzo dobry futbol bez wygrania czegokolwiek. W poprzednim sezonie zdobyliśmy FA Cup i wiemy, że jesteśmy w stanie zrobić ostatni krok w kierunku trofeum. Uważam, że dla klubu zaczyna się nowy okres. Wiemy jak to jest podnieść trofeum, a gdy raz to zrobisz, chcesz to zrobić ponownie. Wkroczymy w sezon z taką mentalnością.

Byłeś na Wembley podczas finału?

Oczywiście, razem z przyjaciółmi i rodziną. Nawet gdy było 0:2 wiedzieliśmy jakich mamy zawodników i wierzyliśmy, że zdołają odmienić losy meczu zwłaszcza, że był to dopiero początek spotkania. Było to tylko kwestią czasu, a atmosfera była niesamowita, nawet dzień później podczas parady. Dla kibiców i piłkarzy było to coś niesamowitego. Zwycięska mentalność jest z nami i chcemy ją wykorzystać podczas tego sezonu.

Jesteś blisko z Yayą Sanogo, więc musiałeś być zadowolony z jego występu w finale. Co, według Ciebie, może pokazać w tym sezonie?

Yaya jest obdarzony ogromnym talentem, więc musi tylko nad nim popracować. Jestem pewien, że może stać się mocną stroną drużyny.

Sanogo wyznał, że gdy przeszedł do Arsenalu byłeś dla niego bardzo pomocny. Zaczynaliście przecież w tym samym miejscu, prawda?

Tak, Yaya jest dla mnie jak brat. Ma talent. Każdego dnia mu powtarzam, że musi dużo pracować, by być jeszcze lepszym. Jestem pewien, że da drużynie coś, czego ta potrzebuje. Oglądałem jego debiut w Lidze Mistrzów [przeciwko Bayernowi – przyp. red.] i spisał się całkiem nieźle. Przeprowadzka do Premier League nigdy nie jest łatwa, ale z czasem gdy już przyzwyczaisz się do tempa, może być tylko lepiej. Ma przed sobą wielką przyszłość, po prostu potrzebuje tego pierwszego gola, jednak widać, że w trakcie meczu otrzymuje szanse i ciężko pracuje. Można było zauważyć jaką różnicę robił w FA Cup.

Co sądzisz o występach Francji na mundialu w Brazylii? Wszystko wyglądało naprawdę nieźle aż do meczu z Niemcami

Sądzę, że spisali się dobrze. Celem był awans do ćwierćfinałów, i dokonali tego. Zagrali naprawdę dobre mecze. Można powiedzieć, że grupa nie była najmocniejsza, ale wygrali wszystkie mecze w dobrym stylu, a po tym poznaje się silną drużynę. To bardzo dobrze dla przyszłości reprezentacji. Francuzi byli bardzo szczęśliwi. Mieliśmy złe doświadczenia z 2010 roku i wiele rzeczy do zmienienia, jak obraz drużyny i styl gry. Uważam, że Didier Deschamps wykonał bardzo dobrą robotę.

Rozumiem, że wciąż masz ambicje na grę w reprezentacji?

Oczywiście. Jestem wciąż młody i głodny gry. W 2016 roku we Francji są Mistrzostwa Europy i chcę tam wystąpić. Rozmawiałem z trenerem po tym jak doznałem kontuzji, ale od tamtego czasu się ze mną nie kontaktował.

To może się wydawać odległe, ale zagrałeś w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata, prawda?

Tak, pamiętam ten mecz. Graliśmy w grupie przeciwko Finlandii. Wynik był 1:0 i to ja strzeliłem tego gola. Można więc powiedzieć, że pomogłem im się tam dostać!

Co sądzisz o obecnej drużynie, i jak mógłbyś się do niej wpasować?

To prawda, że mają świetną pomoc, ale ja chcę się skupić na sobie i spełnić wyznaczone przez siebie cele. Po tym wszystko powinno być w porządku.

Masz jakieś konkretne cele na klubowy sezon?

Nie, chcę po prostu być zdrowy – to podstawa. Po tym chcę grać tak często, jak to jest możliwe. Nie mam żadnego zarysowanego planu w mojej głowie. Po prostu chcę ciężko trenować i pracować po to, by grać. Tylko to się liczy.

Jak podchodzisz do tego sezonu w porównaniu do, dajmy na to, tego sprzed 5 lat? Jak dużo się zmieniło?

Cóż, moja mentalność pochodzi z moich pragnień, mojej motywacji do walki, kiedy mam ciężkie chwile – nic się w tej kwestii nie zmieniło.

Ale być może, gdy miałeś 20 lat, chciałeś wyznaczać sobie odległe cele. Wciąż to robisz?

Teraz jest inaczej. Staram się wszystko przyjmować na bieżąco – to się zmieniło od czasu mojej młodości. Miałem wiele kontuzji, które pomogły mi dorosnąć zarówno jako piłkarzowi, jak i mężczyźnie. Miałem wiele czasu do namysłów i refleksji i gdy zdarza mi się jakaś przykra rzecz, podchodzę do tego na spokojnie i z dystansem. To pomogło mi wrócić silniejszym.

Czy wciąż kochasz futbol tak jak kiedyś? Musiały być chwile, kiedy go nienawidziłeś

Oczywiście, że wciąż kocham. Owszem, bywało ciężko, ale gdybym stracił miłość do piłki, nie byłoby mnie tu dzisiaj. Powodem dla którego wciąż tu jestem i ciężko trenuję każdego dnia jest miłość do futbolu. Będę dawał z siebie wszystko, ponieważ wciąż jestem młody i nie zamierzam łatwo się poddawać.

Sądzisz, że Twój styl gry uległ zmianie przez kontuzje? Czy zmieniły one Twoją psychikę, podejście do gry?

Nie wiem czy zmieniło to mój styl gry, ale na pewno muszę być częściej w roli podającego, niż wybiegającego do dalekich piłek. Może muszę być inteligentniejszy na boisku, ale to przychodzi z doświadczeniem.

Na koniec, czy gdy spojrzysz na skład, sądzisz, że to grupa, która może wygrać ligę?

Oczywiście. Nawet w ubiegłym sezonie pokazaliśmy wszystkim, co potrafimy. Niestety, na końcu zaliczyliśmy spadek, co było lekko rozczarowujące. Zawsze rozpoczynamy kampanię z pragnieniem zdobycia tytułu. W tamtym sezonie wygraliśmy FA Cup, w tym sezonie mam nadzieję, że będzie to liga.