Herbert Chapman - wielki innowator

Kiedy Henry Norris w lecie 1925 roku zdecydował, że Arsenal potrzebuje nowego menadżera, nikt nie był w stanie przewidzieć, jak wielki wpływ ta decyzja będzie miała na dalsze losy klubu z północnego Londynu. Herbert Chapman, który we wczesnych latach dwudziestych wraz z Huddersfield Town wygrał Puchar Anglii i dwa tytuły pierwszej ligi, zgodził się dołączyć do Kanonierów w lecie 1925 roku.

Po nieudanym poprzednim sezonie i bliskim spadku z ligi, Chapman z natychmiastowym skutkiem zreorganizował szyki Kanonierów i stworzył prawdziwą potęgę. W swoim pierwszym sezonie na Highbury poprowadził zespół do ćwierćfinału Pucharu Anglii i zakończył sezon na drugim miejscu w pierwszej lidze (wówczas najwyższym w historii klubu).

W ciągu zaledwie roku Arsenal znalazł się w finale Pucharu Anglii. 23 kwietnia 1927 roku jest jednak pamiętany z innego powodu. To pierwszy i ostatni raz, kiedy FA Cup opuścił Anglię i powędrował w ręce Cardiff City, które przed 91,206 ludźmi na Wembley wygrało 1-0.

Trzy lata później Chapman wreszcie sięgnął po upragnione trofeum, pokonując swój dawny zespół Huddersfield Town na Wembley w 1930 roku. Po tym triumfie Kanonierzy zaczęli dowodzić w angielskiej piłce, a mając w składzie takich piłkarzy jak Alex James i Cliff Bastin, byli także obiektem zazdrości kibiców futbolu na całym świecie.

W następnym sezonie Arsenal sięgnął po pierwszy w historii tytuł pierwszej ligi, zdobywając przy tym rekordową liczbę 66 bramek. W sezonie 1931/32 Kanonierzy musieli zadowolić się zgarnięciem jedynie Tarczy Wspólnoty, mimo tego, że cały sezon zażarcie walczyli o tytuł i Puchar Anglii. Ostatecznie skończyli ligę na drugim miejscu, ustępując o dwa oczka Evertonowi, zaś w finale FA Cup ulegli Newcastle 1-0.

The Gunners nie czekali zbyt długo na kolejne sukcesy. W następnym sezonie klub ponownie podbił Division One, pierwszy raz dumnie nosząc czerwoną koszulkę z białymi rękawami. W tym sezonie Arsenal doznał jednak druzgocącej porażki z trzecioligowym Walsall w FA Cup.

Rozczarowujący rezultat w Pucharze Anglii bladł jednak przy tragedii, która rozgrywała się na oczach fanów Arsenalu. W styczniu 1934 roku stan zdrowotny Chapmana uległ gwałtownemu pogorszeniu. Wkrótce lekarze zdiagnozowali u niego zapalenie płuc. We wczesnych godzinach 6 stycznia 1934 roku Herbert Chapman zmarł w swoim domu w Hendon w wieku 55 lat.

Ta tragedia nie doprowadziła jednak do upadku potęgi Arsenalu, a klub z nowym szkoleniowcem zdawał się funkcjonować równie dobrze. W maju George Allison dokończył to, co zaczął Herbert Chapman i poprowadził Arsenal do trzeciego mistrzostwa z rzędu w rozgrywkach 1934/35. Dwa kolejne sezony nie przyniosły mistrzowskiego tytułu, ale Kanonierzy dzięki bramce Teda Drake'a w finale FA Cup przeciwko Sheffield United w 1936 roku ponownie mogli wznieść puchar.

W przedostatnim sezonie przed wybuchem II wojny światowej, Arsenal wrócił na ligowy szczyt, gromadząc imponującą liczbę pięciu tytułów w ciągu zaledwie ośmiu sezonów.

Aby poznać szczegóły, kliknij na jedną z miniaturek zdjęć