Wymęczone zwycięstwo, Arsenal 1-0 West Brom

26.12.2016, 17:07, Sebastian Czarnecki 701 komentarzy

Mało brakowało, a Kanonierzy mogli jednym występem zniszczyć te - zapewne - udane święta dla kibiców londyńskiej drużyny. Podopieczni Arsene'a Wengera zmierzyli się z defensywnie usposobionym zespołem, który na Emirates Stadium przyjechał tylko po to, żeby się zamurować i wywieźć bezbramkowy remis. Widząc ostatnią niemoc strzelecką w wykonaniu Arsenalu, był to plan możliwy do zrealizowania.

Tony Pulis zrobił to, co zawsze robi w potyczkach z o wiele silniejszym przeciwnikiem na jego stadionie - żelazna defensywa całym zespołem do 90. minuty i liczenie na cudowne kontry. Dzisiaj nawet ich zabrakło i gdyby nie fantastyczna postawa Bena Fostera, wynik byłby o wiele wyższy od skromnego 1-0.

Arsenal: Čech - Bellerin, Gabriel, Koscielny, Gibbs (71. Monreal) - Xhaka, Coquelin (74. Ramsey) - Iwobi (71. Perez), Özil, Sanchez - Giroud

West Brom: Foster - Dawson, Evans, McAuley, Nyom - Yacob, Fletcher - Brunt, Chadli (62. McClean), Phillips - Rondon (80. Robson-Kanu)

Dla podopiecznych Arsene'a Wengera było to bardzo wymagające starcie, zwłaszcza pod względem fizycznym. Wśród piłkarzy widać było lekkie rozluźnienie (zapewne spowodowane świąteczną atmosferą) i delikatną rezygnacją. Londyńczycy zapewne spotkali się łatwego i przyjaznego zwycięstwa, tak jakby w ogóle nie znali Tony'ego Pulisa i jego podejścia do meczów z czołówką, zwłaszcza z Wengerem.

Pierwsza połowa to pokaz całkowitej niemocy Arsenalu. Kanonierzy w ogóle nie mogli przedrzeć się przez formację defensywną West Bromu i w żaden sposób nie starali się zrobić pożytku ze wzrostu Oliviera Girouda. Zamiast szukać wysokich dośrodkowań, starali się płasko dogrywać w pole karne, skąd wszystkie piłki były wybijane. W ogóle wydawało się, że Francuz wraz z Alexisem Sanchezem bardziej sobie przeszkadzają na połowie rywala, aniżeli pomagają.

Drugą część meczu Kanonierzy zaczęli od mocnego ciosu, ale to właśnie wtedy koncert między słupkami zaczął Ben Foster, jednogłośny bohater tego meczu. Anglik wielokrotnie zatrzymywał strzały londyńczyków, którzy po przerwie nabrali większej chęci do szturmowania na bramkę rywali. Arsenal w dalszym ciągu nie potrafił znaleźć sposobu ani na przedostanie się przez zwartą defensywę West Bromu, ani tym bardziej na pokonanie świetnie dysponowanego golkipera.

Dopiero w samej końcówce Mesut Özil zrobił to, co ktokolwiek powinien zrobić dobrą godzinę temu - poszukał wysokim dośrodkowaniem Oliviera Girouda. Francuz wyskoczył do piłki i mierzonym strzałem pokonał Fostera. Właśnie tego było trzeba w tak fizycznym meczu. W końcu od tego w drużynie jest wysoki napastnik, żeby robić z niego użytek właśnie w takich spotkaniach. Kanonierzy tymczasem wolą na własne życzenie uprzykrzać sobie życie i w jednym meczach dośrodkowują na Sancheza, by w drugich grać po ziemi do Oliviera Girouda. Na całe szczęście Özil przypomniał sobie, w czym obiekt większości jego zeszłorocznych asyst jest najlepszy.

Arsenal zdobył niezwykle ważne 3 punkty i utrzymał się w czołówce. Remis w tym spotkaniu sprawiłby, że Kanonierzy traciliby do Chelsea już 11 punktów, co byłoby stratą niezwykle trudną do odrobienia.