Andrzej Twarowski dla Kanonierzy.com

06.12.2018, 15:29, Michał Kruczkowski 50 komentarzy

Polskim fanom Premier League transmisje meczów angielskiej ekstraklasy mogą się kojarzyć ze znanym duetem Twarowski - Nahorny. Obaj panowie swoim zgranym komentarzem potrafią uatrakcyjnić nawet najmniej porywające spotkanie. Postanowiliśmy przekonać się, co jeden z nich sądzi o naszym Arsenalu. Dowiecie się tego, czytając poniższy wywiad, udzielony przez Pana Andrzeja specjalnie dla naszego serwisu.

Od wielu lat komentuje Pan rozgrywki Premier League. Czego się Pan zazwyczaj spodziewa przed meczem, gdy jest już wiadome, że przyjdzie Panu zrelacjonować akurat spotkanie z udziałem Arsenalu?

Każdy mecz Premier League jest dla mnie tak samo ważny. Nie ma znaczenia, czy gra ten, czy inny klub. Mnie od dziecka fascynuje całe zjawisko angielskiego futbolu.

Którą drużynę The Gunners oglądało się Panu najlepiej?

Arsenal pamiętam najmocniej z dwóch epok. Jedna George’a Grahama, czyli boring, boring Arsenal. Tamten zespół opierał się na żelaznej konsekwencji, defensywie i nosie do strzelania goli Alana Smitha i Iana Wrighta. A potem nastała era Wengera, który zmienił nie tylko Arsenal, ale całą angielską piłkę. Do żelaznej obrony po Grahamie dołożył jeszcze w środku Vieirę, a potem dołączył do tego fantastycznych graczy ofensywnych, którzy swoją grą porywali widzów. Bergkamp malował na boisku obrazy, Henry był jak Jordan w koszykówce, Pires i Overmars robili, co chcieli z przeciwnikami na skrzydłach. To był futbol, przy którym paru kibicom przeciwników mogło się wyrwać mimowolnie słowo zachwytu albo dłonie samoczynnie zaczynały bić brawa. Do ery Guardioli w Manchesterze City żaden zespół Premier League nie grał tak pięknie w piłkę.

Póki co kibice Arsenalu mogą być usatysfakcjonowani z obecnego sezonu. Jak według Pana rozwinie się projekt Unaia Emery’ego? Czy jest to menedżer, który może przywrócić klubowi miejsce w samej elicie Premier League?

Od początku byłem zdania, że to idealny trener dla Arsenalu. Wie, jak zdobywać trofea. Wygrać trzy razy z rzędu europejski puchar, to jest wybitne osiągnięcie. Zresztą jego wcześniejsza praca w Almerii i Valencii też musi zostać oceniona wysoko. Jego pobyt w PSG ocenia się krytycznie z powodu jednego meczu - rewanżu z Barceloną. Tylko że to nie miało prawa się wydarzyć. Paryż dał mu kolejne cenne doświadczenia, wie jak pracuje się z gwiazdami typu Neymar. Poza tym jest to tytan pracy, świetny strateg, człowiek nie bojący się trudnych decyzji. I co ważne po erze Wengera, energiczny facet, naładowany entuzjazmem, żyjący meczami. Z tą nominacją klub w mojej ocenie trafił w dziesiątkę.

Który z obecnych zawodników Kanonierów zalicza się według Pana do absolutnej czołówki światowej, a który ma wszelkie predyspozycje do tego, żeby w tej czołówce się kiedyś znaleźć?

Uwielbiam oglądać Lacazette’a. Technika, spokój, świetne wyczucie przestrzeni, czasu, ocena sytuacji. Natomiast Aubameyang przywołuje wspomnienia związane z Henrym. Nieprawdopodobna szybkość, lekkość, pełna harmonia w każdym ruchu. Warto przypomnieć, że obu tych piłkarzy Emery dostał w spadku po Wengerze, który, jak widać, nie zostawił po sobie spalonej ziemi. Świetnym strzałem było wzięcie Torreiry. On jest jak Kante w Leicester, czy potem w Chelsea. Podoba mi się charakter, zadziorność Guendouziego. Z pewnością dużo do zrobienia jest w obronie. Środek nie przekonuje. Boczni obrońcy potrzebują większej konkurencji. Na skrzydłach też jest potrzeba jakościowego skoku. Emery ma co robić, nie dostał gotowca.

Który ze skomentowanych meczów Arsenalu najbardziej zapadł Panu w pamięci?

Gol Bergkampa w wyjazdowym meczu z Newcastle. Cztery gole Arszawina na Anfield. Zwycięska bramka Wiltorda na Old Trafford, która praktycznie dała tytuł Arsenalowi. Gol strzelony Kanonierom na Villa Park w Pucharze Anglii przez Giggsa. Starcia Vieiry z Keanem, cudowny gol Henry’ego strzelony Barthezowi na Highbury, walka Wengera z suwakiem swojej kurtki. Moment, w którym Keown zaatakował van Nisterlooya. Było tego od cholery i ciut-ciut. A, i jeszcze derby z Tottenhamem wygrane 5:4 na White Hart Lane.

Myślę, że każdy ma jakichś piłkarzy, których grę mógłby nieustannie oglądać. Poczynaniom którego Kanoniera w erze Premier League przyglądał się Pan z największą przyjemnością?

Henry dla mnie na pewnym etapie kariery był niczym Jordan w koszykówce. Robił na boisku, co chciał, odjeżdżał rywalom jak TGV. Geniuszem był Bergkamp. Jeden z najpiękniejszych umysłów, jakie widziałem. Zachwycał mnie jeszcze jako nastolatek w Ajaxie. Po dziś dzień zastanawiam się, jak on ograł tego biednego Dabizasa. Drugiego takiego gola sobie nie przypominam. Warto pamiętać, że zarówno jego, jak i Henry’ego, Wenger brał z ligi włoskiej w momencie, gdy obaj raczej nie mieli dobrego czasu w karierze.

W ostatnich meczach polskiej młodzieżówki z dobrej strony pokazał się Krystian Bielik. Jak wiadomo, w hierarchii obrońców londyńskiego klubu jest on jednak dosyć daleko. Jak widzi Pan przyszłość naszego rodaka w barwach Arsenalu?

Dziś Krystian Bielik gra w League One i jest bardzo daleko od kadry Arsenalu. Choć przykład Holdinga pokazuje, że hierarchia w składzie potrafi się zaskakująco szybko zmienić. Miło by było zobaczyć Polaka w pierwszym składzie Arsenalu, ale szanse na to, w wariancie optymistycznym, są co najwyżej umiarkowane. Obym się mylił. Komentowałem debiut Wojciecha Szczęsnego w Premier League. Nie ukrywam, że miło by było „wprowadzić” do angielskiej ekstraklasy także Bielika.

Pozostając w polskich klimatach, niektóre media podały niedawno informację o tym, że skauci Arsenalu uważnie przyglądają się obrońcy Pogoni Szczecin, Sebastianowi Walukiewiczowi. Czy według Pana ewentualne przejście Polaka do Londynu byłoby dla niego dobrym wyborem?

Tylko pod warunkiem, że z miejsca zostanie gdzieś wypożyczony. Mówimy o chłopaku, który zaczyna grać w profesjonalną piłkę. Dziś zdarzają mu się błędy na poziomie Ekstraklasy. Ma duży talent, ale pamiętajmy, co się dzieje z Bednarkiem w Southamptonie, co się stało z Jachem w Crystal Palace, Kapustką w Leicester. Jakub Piotrowski z Pogoni poszedł do Belgii i też ma kłopoty. Lepiej jeść małą łyżeczką, bo w innym przypadku można się zachłysnąć i wyhamować dobrze zapowiadającą się karierę.

Często mówi się o tym, że atmosfera na Emirates Stadium nie powala. Jak się Pan do tego odniesie, uwzględniając mecze skomentowane na żywo?

Atmosfera na angielskich stadionach generalnie jest mocno przereklamowana. To, co słyszymy w transmisji, jest mocno podkręcone, dobrze ustawione mikrofony robią robotę. Komentowałem mecz na Emirates i szczerze mówiąc byłem rozczarowany. Nie chcę was martwić, ale na Tottenhamie wygląda to lepiej ;) Doping na Chelsea również nie porywa. Najgłośniej i najbardziej energetycznie w stolicy jest na Palace. Świetnie jest na Anfield. Zwłaszcza teraz, gdy do „You’ll Never Walk Alone” doszło „Allez, Allez, Allez!”, które kibice Liverpoolu podłapali od Porto. Na YouTubie można zobaczyć całą historię związaną z tą pieśnią. Poza tym Klopp umie i wie, jak nakręcić publiczność.

Chciałbym, żeby podzielił się Pan z nami także perspektywą z samego stanowiska komentatora.

Generalnie warunki do pracy dla komentatora są lepsze w Ekstraklasie niż w Lidze Mistrzów czy Premier League. Monitorki maleńkie i słabej jakości, trudno przeanalizować powtórki. Jednak wiadomo, że nic nie zastąpi bycia na stadionie, gdzie możesz oddychać atmosferą całego wydarzenia. Poza tym, komentując ze stadionu, widzisz całe boisko, a nie wycinek. Wtedy możesz obserwować zespół. Pewnych rzeczy w telewizji nie widać tak, jak na żywo. W bezpośrednim kontakcie na stadionie można zobaczyć pełen kunszt piłkarzy.

Na koniec, czy korzystał Pan kiedyś z naszego serwisu, przygotowując się do skomentowania któregoś z meczów Kanonierów?

Oczywiście. Przygotowując się do meczu, przekopuję cały internet. Jestem pod dużym wrażeniem waszej pracy, jak i tego, co robią chłopaki z innych polskich serwisów angielskich klubów. Wspaniałe, że wam się chce. Zwłaszcza, że jest to coś, co bierze się z czystej pasji i uczucia, jakim darzy się swój ukochany zespół. Fajnie by było, gdyby wasz wysiłek został zauważony przez same kluby, tak byście mogli dostać szansę na zrobienie jakichś unikalnych treści, poznać klub od środka. Ja ze swojej strony zapraszam was do oglądania Premier League na antenach nc+. Przypominam, że właśnie przedłużyliśmy umowę na transmisje ligi angielskiej na kolejne trzy sezony. Do tego, na Twitterze zapraszamy do pogaduch o Jej Wysokości Premier League pod hashtagiem #kanałangielski. No i nieustanie, „siadamy głęboko w fotelach, zapinamy pasy i startujemy!”. Pozdrawiam.