Henry: Zajęło mi rok, zanim doszedłem do siebie

@fabregas1987:
+1 ale ja jeszcze dodam od siebie Adebayora - odszedł kiedy byłej dzieciakiem i jego wielkim fanem i to bolało ale cóż teraz jako dorosły facet nie mam już do niego ani Fabregasa czy Henrego żalu i ich wybory rozumiem.

Henry
Fabregas
Vieira

W tej kolejności trzy najbardziej jak dla mnie bolesne odejścia. Żadne van Persie czy inne koło toure mnie tak nie bolały. Wg mnie oni najbardziej wybili się w Arsenalu i odeszli u szczytu formy.

Henry, a potem Fabregas to były dwa najbardziej bolesne „rozstania” dla kibica i oba na koszt Barcy tfu

Mój idol.
Król.
Legenda Arsenalu.

Jakoś mi go nie żal. Mogłeś nie odchodzić, a nie po latach próbować się przypodobać kibicom

Jak bylibyśmy w stanie wygrać LM w tamtym czasie to Henry nigdy by nie odszedł do Barcy. Jakby finał z 2006r inaczej się potoczył to prawdopodobnie Henry zakończył by u nas karierę. Poszedł do Barcy dlatego żeby wygrać ten upragniony puchar...

@Maxwolgd: wiem doskonale co czułeś bracie :D

@Furgunn: Bez kitu - jak odszedł Henry to musiałem mieć przerwę w związkach (meczach). Nie potrafiłem oglądać przez długi czas Arsenalu, a jak widziałem Henrego w barwach Barcy to tak jakbym był po bokesnym rozstaniu i patrzył na bylą, która sobie ułożyła życie, a ja nie mogę.

Te jego pasoweczki - nikt tak nie robił na świecie lepiej niż on

Żywa legenda Arsenalu!

Też miałem problemy psychiczne gdy nas opuszczał, czułem się jakby umarł mi ktoś bliski. Wtedy to był temat tabu, teraz nie wstydzę się o tym mówić. Było ciężko ale przetrwałem ten trudny okres, kilka sezonów później znów przeszedłem traumę gdy uciekał Fabregas. Dziś jestem silniejszy, kiedyś musiałem pomagać sobie alkoholem i narkotykami w sumie kosztowało mnie to kilka stów w miesiącu, dobrze że nie miałem kobiety to nie musiałem się rozwodzić i dzielić połową swojego sortu.

Piękny to był zawodnik, nie zapomnę go nigdy.